Αν εκνευρίζει κάτι και στην υπόθεση του Κυπριακού, είναι το γεγονός ότι δια των εθνικών θεμάτων κάποιοι αποκτούν πολιτική υπόσταση.
Σύμφωνα με την φημολογία που σέρνει από κανάλι σε κανάλι ο κ Στέλιος Παπαθεμελής ο υπουργός εξωτερικών της πλανηταρχίας -ο πολύς κ. Κόλιν Πάουελ- τηλεφώνησε στον κ. Γιώργο Περδίκη για να εκλιπαρήσει την συμπαράταξή του στο «ναι». Δεν έχετε ματακούσει τον κ. Περδίκη; Ούτε ο κ. Πάουελ. Ο κ., Περδίκης, λοιπόν, είναι ο πρόεδρος του Κόμματος των Οικολόγων στην Κύπρο, ο οποίος στις εκλογές συγκέντρωσε το αστρονομικό ποσοστό του 2% των ψηφοφόρων. Δηλαδή τον ψήφισαν 7.000 άνθρωποι -το ένα τέταρτο εκείνων που ψήφισαν την κ. Εύα Καϊλή για βουλευτή. Δηλαδή το μέλλον της Κύπρου, της Νοτιανατολικής Μεσογείου, των σχεδίων του ιμπεριαλισμού και της πλανηταρχίας εξαρτώνται από τον κ. Περδίκη και από τους των ψηφοφόρους του που όλοι μαζί εκλέγουν-δεν εκλέγουν δήμαρχο σε μεσαίο επαρχιακό Καποδιστριακό δήμο της χώρας.
Αν εκνευρίζει κάτι και στην υπόθεση του Κυπριακού, είναι το γεγονός ότι δια των εθνικών θεμάτων κάποιοι αποκτούν πολιτική υπόσταση (και ο κ. Περδίκης διεθνή υπόσταση). Αλήθεια, θα ήξερε κανένας τον κ. Παπαθεμελή αν δεν υπήρχαν οι εθνικοί κίνδυνοι τους οποίους περιφέρει στα παράθυρα; Θα γνώριζε κανείς τον κ. Κώστα Ζουράρι ως «καθηγητή πανεπιστημίου» αν δεν μας απειλούσαν τόσοι εχθροί;. Και τι τύχη θα είχε η Ένωση Κέντρου του κ. Νεοκλή Σαρρή αν Aγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι δεν απεργαζόταν το κακό του έθνους; Τι θα ήταν ο κ. Γιώργος Περδίκης χωρίς το Κυπριακό πρόβλημα και την φημολογία ότι του τηλεφώνησε ο κ. Πάουελ; Τι θα ήταν ο κ. Αρσένης χωρίς την Κύπρο; Ένας αποτυχημένος υπουργός του ΠΑΣΟΚ, από τους δεκάδες που έχρισε ο Ανδρέας Παπανδρέου την εποχή της έξαλλης διακυβέρνησής του.
Αλήθεια τι δουλειά θα έκαναν όλοι εκείνοι οι διεθνολόγοι αν δεν υπήρχαν τόσες εθνικές απειλές; Το γράφαμε και παλιότερα (Απογευματινή 17.11.2002): «Αυτή η χώρα παράγει διεθνολόγους. Πολλούς διεθνολόγους. Όχι τους “μαϊμού” (αυτούς που κυκλοφορούν στα τηλεπαραθύρια κι αναλύουν το Κυπριακό με την ίδια εγκυρότητα που πριν τρεις μήνες ανέλυαν την τρομοκρατία και πριν πέντε τα σεισμολογικά ρήγματα) αλλά κανονικούς με πτυχία και καλαμάρια. Κάποιοι απ’ αυτούς είναι διευθυντές ινστιτούτων με βαρύγδουπα ονόματα. Aλλοι κατέχουν έδρες με ευρωπαϊκές ταμπέλες. Ελάχιστοι είναι απλοί πανεπιστημιακοί καθηγητές.
» Η υπερπαραγωγή διεθνολόγων μπορεί να αιτιολογηθεί από το γεγονός ότι στη χώρα μας υπάρχει μεγάλη αγορά διεθνών προβλημάτων. Έχουμε πολλά ανοιχτά εθνικά θέματα, άρα χρειαζόμαστε περισσότερα μυαλά να τα μελετούν. Αρα ορθώς πληρώνουμε από το υστέρημά μας -όλοι εμείς οι φορολογούμενοι- στρατιές καθηγητάδων, ώστε να έχουμε πάντα τις καλύτερες πρωτογενείς ιδέες, που να γίνονται καλή εξωτερική πολιτική και να κερδίζουμε στα εθνικά θέματα.
» Το παράδοξο όμως είναι ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς που αμείβουμε για να κερδίζουμε, διατείνονται ότι “χάνουμε κατά κράτος” σε όλα τα εθνικά θέματα. Σεβαστή η άποψή τους, αλλά στους αφελείς φορολογούμενους γεννάται ένα ερώτημα: αφού χάνουμε που χάνουμε γιατί να τους πληρώνουμε όλους αυτούς; Για να διαπιστώνουν απλώς ότι ο ασθενής κατέληξε; Δεν μπορούμε να “χάνουμε κατά κράτος” από μόνοι μας, ώστε να μας έρχεται και πιο φθηνά;»
Πρέπει κάποτε να σοβαρευτούμε σ’ αυτή τη χώρα γιατί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι σοβαρά. Ο κ. Περδίκης και οι φίλοι του είχαν το τέταρτο της δημοσιότητας που αναλογεί σε κάθε άνθρωπο στην εποχή των ΜΜΕ. Τώρα μπορούμε να ακούσομε κάτι σοβαρό μπας και λύσουμε το Κυπριακό;
Υ.Γ.: Και ο κ. Δημήτρης Κουφοντίνας, καταδικασθείς για 23 «επαναστατικούς» φόνους τάσσεται εναντίον του σχεδίου Ανάν. «Το δίλημμα», γράφει σε δήλωσή του που έστειλε από τις φυλακές Κορυδαλλού, «είναι υποτέλεια ή υποταγή». Αλήθεια: αν δεν υπήρχαν 23 αθώοι νεκροί θα γνωρίζαμε ότι υπάρχει κάποιος ονόματι Δημήτρης Κουφοντίνας; Αν δεν υπήρχε το Κυπριακό θα θυμόμασταν ποτέ ότι υπάρχει ο κ. Κουφοντίνας;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 22.4.2004
