Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας είναι εργαλείο για κάποιον ο οποίος θέλει να γίνει πρωθυπουργός για να βάλει στη Βουλή ανθρώπους που χρειάζεται.
Το αστείο είναι ότι ο κ. Σημίτης ήταν αυτοδικαίως βουλευτής Επικρατείας. Οπουδήποτε κι αν κατέβαινε. Θα ήταν οιονεί βουλευτής Επικρατείας ακόμη και έμπαινε στο ψηφοδέλτιο του Εβρου. Δηλαδή, μπορεί να έχει κάποια λογική (ουδόλως πολιτική) για τους κ. Εβερτ, Σουφλιά και Σιούφα να επιζητούν μια θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Ν.Δ. Ισως να νιώθουν μεγάλοι, κουρασμένοι, απασχολημένοι για να ασχοληθούν με το κυνήγι του σταυρού. Η νομοθεσία όμως επιφύλαξε στους πρώην πρωθυπουργούς το προνόμιο να είναι εσαεί βουλευτές Επικρατείας, άσχετα αν δεν εμφανίζονται στο ομώνυμο ψηφοδέλτιο. Εκλέγονται χωρίς σταυρό σε οποιαδήποτε λίστα κι αν τοποθετηθούν.
Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας όμως θεσπίστηκε για άλλο λόγο. Οπως θυμήθηκε προχθές ο συνάδελφος Κ. Ζούλας το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που εισήγαγε στο Σύνταγμα τη συγκεκριμένη λίστα δήλωσε ότι: «Τη θεωρώ αναγκαία διότι δι’ αυτού του τρόπου μπορούν να ενταχθούν στο Κοινοβούλιο διακεκριμένες προσωπικότητες και πρόσωπα κύρους εκτός πολιτικής, τους οποίους θα πρέπει να προφυλάξουμε από τη βάσανο της χειραψίας και της ψηφοθηρίας».
Ετσι, διά του ψηφοδελτίου Επικρατείας ο κ. Σημίτης το 1996 επιχείρησε να βάλει τον κ. Κωνσταντίνο Στεφανή, τον κ. Δημήτρη Παντερμαλή, τον κ. Νίκο Χριστοδουλάκη τον κ. Τάσο Μαντέλη κ.ά. στην πολιτική. Το 2000 επίσης έβαλε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας την κ. Αγγελική Λαΐου και την κ. Χριστίνα Σπυράκη, δύο διακεκριμένες καθηγήτριες ΑΕΙ, που μετά πήραν κυβερνητικές θέσεις. Διά του ιδίου ψηφοδελτίου το 2000 μπήκε στο ΠΑΣΟΚ ο κ. Σπύρος Βούγιας και εισήλθε στην πολιτική ζωή ο κ. Μιχάλης Νεονάκης. Δεν ήταν όλες οι επιλογές του κ. Σημίτη επιτυχείς (για παράδειγμα το 2000 ήταν στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας και ο κ. Τσουκάτος), αλλά πραγματικά ο πρώην πρωθυπουργός χρησιμοποίησε το εργαλείο του ψηφοδελτίου για να βάλει νέο αίμα στην πολιτική.
Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας είναι εργαλείο για κάποιον ο οποίος θέλει να γίνει πρωθυπουργός για να βάλει στη Βουλή ανθρώπους που χρειάζεται, αλλά δεν θα μπορούσαν να εκλεγούν. Κι αυτό το ξέρει ο κ. Σημίτης. Το ερώτημα, λοιπόν, γιατί ο εκ του νόμου είναι προφυλαγμένος «από τη βάσανο της χειραψίας και της ψηφοθηρίας» πρώην πρωθυπουργός ήθελε την πρώτη θέση στο Επικρατείας; Αυτό είναι ένα ερώτημα που κάποια στιγμή η Ιστορία θα απαντήσει.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 12.9.2009