Μπορεί μεν η Ελλάδα να μην είναι ο παράδεισος να ζει και να εργάζεται κάποιος που γίνεται μετανάστης αλλά είναι ένας τόπος πολύ υποφερτός, ανεκτικός (παρά τα λίγα κρούσματα ανεγκέφαλων ρατσιστών), ένας τόπος που τελικά αγκάλιασε τους ξένους. Κι αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να υπερηφανευόμαστε.
Είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικά τα στοιχεία που καταγράφονται στην τελευταία δημοσκόπηση της MBR, «Τάσεις» και δεν αναφερόμαστε στο σκέλος της έρευνας που αφορά τις διακυμάνσεις του εκλογικού σώματος και παρουσιάζονται αναλυτικά στις προηγούμενες σελίδες. Παράλληλα με το ερώτημα «ποιόν θεωρείτε κατάλληλο για πρωθυπουργό», η εταιρία δημοσκοπήσεων μέτρησε τις τάσεις της κοινωνικής ομάδας «μετανάστες στην περιφέρεια Αττικής». Αυτή η έρευνα εμφανίζει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία που δεν πρέπει να διαλάθουν της προσοχής μας:
- Το 78,1% των μεταναστών δηλώνουν ικανοποιημένοι από την ζωή τους στην Ελλάδα ενώ 81,6% θεωρούν σωστή την απόφασή που πήραν κάποτε να ξενιτευτούν και να έρθουν στη χώρα. Το 35,9% (το μεγαλύτερο ποσοστό) δηλώνει ότι θα μείνει για πάντα. Οι περισσότεροι μάλιστα, το 53% δεν θα ήθελαν να εργαστούν πουθενά εκτός Ελλάδος.
- Για τον παραπάνω λόγο 62,5% μιλά άριστα μέχρι πολύ καλά Ελληνικά. Το 38% έχει προσαρμοστεί τελείως στη χώρα μας, και το 42,5% αρκετά. Εντυπωσιακό είναι πως 58,3% έχουν πολλούς ή αρκετούς φίλους στην Ελλάδα ενώ στην ερώτηση «πόσο κοντά ή πόσο μακριά αισθάνεστε με τους Έλληνες» το 27,4% απαντούν «πολύ κοντά», το 50,7% «κοντά» και μόνο το 15,7% «μακριά» και το 4,5% «πολύ μακριά».
- Το μόνο μελανό σημείο που ένας στους τέσσερις ερωτηθέντες (25,1%) ανέφερε είναι το πρόβλημα του ρατσισμού (αίσθημα μη αποδοχής / διακρίσεις). Κατά τα άλλα υπάρχουν προβλήματα που είναι κοινά με εκείνα των Ελλήνων: Οικονομικά προβλήματα 24,9%, ανεργία 20,1%.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι 81,5% των μεταναστών που ζουν στην Περιφέρεια Αττικής δηλώνει ότι «είναι πολύ σημαντικό για εμένα να μάθω τις ελληνικές συνήθειες, τα έθιμα, να γίνω μέλος της ελληνικής κοινωνίας». Το 43,4% των παιδιών των μεταναστών μιλούν άριστα Ελληνικά (κάποια από αυτά πρωτεύουν και στο σχολείο) και 27,8% πολύ καλά.
Απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι μπορεί μεν η Ελλάδα να μην είναι ο παράδεισος να ζει και να εργάζεται κάποιος που γίνεται μετανάστης -σπρωγμένος από την ανεργία (58,9%), τη φτώχεια (38,4%), τις κακές συνθήκες ζωής (21,4%)- αλλά είναι ένας τόπος πολύ υποφερτός, ανεκτικός (παρά τα λίγα κρούσματα ανεγκέφαλων ρατσιστών), ένας τόπος που τελικά αγκάλιασε τους ξένους. Κι αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να υπερηφανευόμαστε…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 4.7.2002
