Οι ανταποκριτές, ο πόλεμος στο Κόσοβο και ο πόλεμος στο Ιράκ…
Ο πόλεμος που καλύπτουν τώρα οι Έλληνες ανταποκριτές από τη Βαγδάτη ελπίζουμε να είναι ο τελευταίος. Σίγουρα δεν είναι ο πρώτος. Προϋπήρξε το Κόσοβο, ο πρώτος μεγάλος πόλεμος που κάλυψε η ελληνική ιδιωτική τηλεόραση. Ήταν τότε που «το BBC έκανε προπαγάνδα» και όλα τα ελληνικά ΜΜΕ χριζόταν «τα καλύτερα του κόσμου». Τότε που ο ελληνικός λαός είχε πεισθεί ότι τα καραβάνια των προσφύγων ήταν αποτέλεσμα των βομβαρδισμών και όποιος τολμούσε να διαπιστώσει το αυτονόητο (ότι δηλαδή «οι έλληνες ανταποκριτές που είχαν παραμείνει, λειτουργούσαν κάτω από τις απειλές των Σέρβων παραστρατιωτικών») χριζόταν αυτομάτως «εχθρός του έθνους». Ήταν τότε που ο αντιπρόεδρος της ΠΟΕΣΥ κ. Χρήστος Τελλίδης έστειλε μια θαρραλέα επιστολή στα σωματεία των δημοσιογράφων και εξιστορούσε την τρομοκρατία που υφίσταντο οι έλληνες δημοσιογράφοι από τους Σέρβους. Χλευάστηκε πανταχόθεν…
Τέσσερα χρόνια μετά η ανταποκρίτρια του MEGA κ. Μαρία Καρχιλάκη καταθέτει τη δική της μαρτυρία, στο έξοχο ένθετο «Επτά ημέρες» της «Καθημερινής»:
«Πρίστινα. Μάριος 1999, πρώτο βράδυ των νατοϊκών βομβαρδισμών. Οι άνδρες της αστυνομίας του Μιλόσεβιτς που μας έσυραν δια της βίας έξω από τα δωμάτιά μας επειδή κινηματογραφούσαμε από τα παράθυρα τα σερβικά αντίποινα κατά των αλβανοφώνων(…) Έσπαζαν κάμερες, απειλούσαν, έβριζαν. “Pusti kamerou”, που στα σέρβικα σημαίνει “άσε την κάμερα κάτω”, ουρλιάζει ένας απ’ αυτούς στον Δημελά και πριν προλάβω να μεταφράσω, οπλίζει το όπλο με το σιγαστήρα που κρατούσε και… Το αποτύπωμα της σφαίρας το είδαμε την επόμενη το πρωί στο διακοσμητικό τζάμι ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας στο σημείο που στεκόμασταν…»
Υπ’ αυτές τις συνθήκες λοιπόν μετέδιδαν από την Πρίστινα οι δημοσιογράφοι και φυσικά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε άλλο. Μόνο που τα κανάλια μπορούσαν. Δεν μας προειδοποίησαν τότε, ότι οι ανταποκρίσεις τους γινόταν υπό την απειλή των παραστρατιωτικών. Δεν μας είπαν ποτέ, ότι το τελικό προϊόν, αυτά που βλέπουμε είχαν περάσει από λογοκρισία των όπλων. Όπως δεν μας λένε και τώρα υπό ποίους όρους δουλεύουν οι ανταποκριτές στη Βαγδάτη.
Γιατί, όμως, να σκαλίζουμε παλιά τεφτέρια; Γιατί πάλι έχουμε ένα πόλεμο και τώρα αντιμετωπίζουμε ένα περίεργο συμψηφισμό της αμερικανικής με την ιρακινή προπαγάνδα. Ναι! Και στο Κόσοβο όλοι προπαγάνδιζαν. Απλώς οι μεν λογόκριναν με την απειλή των όπλων, και κάποιοι απλώς δεν έλεγαν όλη την αλήθεια…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 7.4.2003
