Μαζικά πάνε οι Έλληνες να φτιάξουν τα δόντια τους στις Βαλκανικές χώρες…
Αν δούμε λίγο απόμακρα τα πράγματα θα καταλάβουμε ότι αυτό που γίνεται πλέον μαζικά στην Βόρειο Ελλάδα (απ’ όπου φεύγουν εκατοντάδες έλληνες πολίτες και πάνε σε οδοντιατρεία των βαλκανικών χωρών για να αγοράσουν ιατρικές υπηρεσίες σε πολύ χαμηλότερες απ’ ότι στον τόπο μας τιμές) δεν είναι παρά μια πολύ μικρή πτυχή της «επάρατης παγκοσμιοποίησης». Από την μια πλευρά των συνόρων υπάρχει μεγάλη προσφορά φθηνών υπηρεσιών και από την άλλη μεγάλη ζήτηση. Αρα τα σύνορα καθίστανται ένα τυπικό πρόβλημα τα οποία καβαλικεύουμε με πρόσχημα τον τουρισμό ώστε να κάνουμε την δουλειά μας.
Είναι η ακριβώς αντίστροφη διαδικασία της λαθρομετανάστευσης, η οποία επίσης είναι μια πτυχή της παγκοσμιοποίησης. Στην περίπτωση του «οδοντιατρικού τουρισμού» οι αγοραστές των υπηρεσιών κινούνται διασυνοριακά, στην περίπτωση της λαθρομετανάστευσης είναι οι πωλητές των υπηρεσιών εργασίας που μετακινούνται. Όσο λοιπόν μειώνεται το κόστος μετακίνησης και υπάρχει μεγάλο οικονομικό όφελος των πωλητών και των αγοραστών κάποιας υπηρεσίας, οι άνθρωποι θα μετακινούνται διασυνοριακά για να επωφεληθούν της ευκαιρίας.
Βέβαια αυτές οι μετακινήσεις -είτε των μεν είτε των δε, είτε προς την μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση- δημιουργούν μύριες αρνητικές παρενέργειες. Από τα πιθανά προβλήματα υγιεινής που μπορούν να αντιμετωπίσουν οι εκδρομείς του οδοντιατρείου στη Βουλγαρία, μέχρι τα προβλήματα που δημιουργούνται στις χώρες υποδοχής των μεταναστών και μέχρι τα προβλήματα που δημιουργούνται στις χώρες απ’ όπου φεύγουν οι μετανάστες. Ας μην ξεχνάμε ότι μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που μεταναστεύουν από τον Δεύτερο ή Τρίτο Κόσμο είναι η αφρόκρεμα των χωρών τους -είτε η πνευματική, είτε η εργατική- κι ας πιστεύουμε εμείς ότι μας έρχεται η «πλέμπα». Δεν μεταναστεύουν οι γέροι (κυρίως). Μεταναστεύουν οι νέοι. Από τις ανατολικές χώρες δεν φεύγουν οι εργάτες, φεύγουν οι καθηγητές.
Ο κόσμος βρίσκεται στη δίνη της παγκοσμιοποίησης. Πολλά πράγματα αλλάζουν ταχύτατα -ποιος θα το πίστευε πριν δέκα χρόνια ότι Έλληνες θα έκαναν μαζικές εκδρομές στη Βουλγαρία για να φτιάξουν τα δόντια τους; Η προσαρμογή μοιάζει δύσκολη, αλλά πρέπει να γίνει. Με νου και γνώση και κυρίως: χωρίς κραυγές…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 20.9.2003
