Τα δελτία λειτουργούν πλέον σαν τον βοσκό του μύθου. Σμπαραλιάζουν με τις διαρκείς υπερβολές (θετικές ή αρνητικές) τα νεύρα μας, με αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζουμε πια τι είναι σημαντικό και τι όχι.
Νέα μεγαλεία για την Ελλάδα! Σύμφωνα με όσα είδαν και κατέγραψαν τα ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης η Ουάσιγκτον διακατέχεται από «έντονο εκνευρισμό» μετά τη συμφωνία για τον αγωγό South Stream που υπέγραψαν πριν από μερικές μέρες ο Ελληνας πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής και ο απερχόμενος Ρώσος πρόεδρος κ. Βλαντιμίρ Πούτιν. Τόσο που τα δελτία ειδήσεων είχαν πολεμικό τόνο: η μικρή πλην τίμια Ελλάς αφού νίκησε στα μαρμαρένια αλώνια του Βουκουρεστίου μάχεται για την ενεργειακή της αυτονομία στις παγωμένες στέπες της Ρωσίας. Αυτή δε η μάχη δημιουργεί νευρικό κλονισμό στην υπερδύναμη. Τόσο που αναγκάστηκε να κυκλοφορήσει σε δημοσιογραφικούς κύκλους κοτζάμ «non-paper» για να τη συνετίσει. Ούτε καν μια δήλωση δεν καταδέχτηκαν. Τόσο οργισμένοι είναι…
Η αλήθεια είναι ότι το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών επαναδιατύπωσε για πολλοστή φορά την πάγια θέση των ΗΠΑ (που επαναλαμβάνουν για κάθε χώρα), ότι δεν είναι καλό να εξαρτάται ενεργειακά κανένα κράτος από μία μόνο εταιρεία. «Συμφωνήσαμε με την Αθήνα ότι είναι καλή επιχειρηματική πρακτική και στρατηγική λογική να αναπτυχθεί ένας εναλλακτικός προμηθευτής πριν από την εμβάθυνση της εξάρτησης της Ελλάδας με μια εταιρεία η οποία ήδη προμηθεύει το 80% του φυσικού αερίου που καταναλώνει η χώρα», έλεγε η δήλωση κύκλων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που εδώ μεταμορφώθηκε σε πολεμικό ανακοινωθέν. Εξάλλου με το ίδιο «non-paper» συμφώνησε και ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Χρήστος Φώλιας. Εδώ που τα λέμε, κάθε λογικός άνθρωπος θα συμφωνούσε με το αυτονόητο. Πλην, ίσως, των Ελλήνων δημοσιογράφων.
Η δραματοποίηση είναι μόνιμη σταθερά πλέον του ελληνικού τοπίου των ΜΜΕ. Τόσο που προκειμένου να εξυπηρετηθεί αυτή στρεβλώνεται η πραγματικότητα. Κάθε πτυχή της ζωής παρουσιάζεται με ξύλινα γράμματα. Τίποτε δεν εμφανίζεται στις πραγματικές του διαστάσεις. Μια νίκη της Εθνικής Ποδοσφαίρου είναι θρίαμβος της ελληνικής ψυχής. Μια ήττα «εθνική καταστροφή». Οταν ένας αθλητής κερδίζει ένα μετάλλιο παρουσιάζεται σαν να κερδίζουμε το Τεπελένι. Αν βρεθεί ντοπαρισμένος, σαν να μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Μια συμφωνία για έναν από τους πολλούς αγωγούς που διατρέχουν την Ευρώπη κάνει τους ισχυρούς του κόσμου να τρέμουν. Μια διαφωνία σε διπλωματικό επίπεδο μεταφράζεται είτε ως προδοσία των δυνατών είτε ως αφόρητη πίεση. Μέχρι και τ’ αγγουράκια στις λαϊκές αποκτούν θεόρατες διαστάσεις. Αν κάποιος έβλεπε δελτία «ειδήσεων» θα νόμιζε ότι οι Ελληνες είτε πεθαίνουν από την πείνα είτε πεθαίνουν για αγγουράκια που δεν μπορούν να αγοράσουν.
Μόνο που αυτή η υπερβολή τελικά καταλήγει ή σε σχιζοφρένεια ή συνηθέστερα σε διαρκή απάθεια. Τα δελτία λειτουργούν πλέον σαν τον βοσκό του μύθου. Σμπαραλιάζουν με τις διαρκείς υπερβολές (θετικές ή αρνητικές) τα νεύρα μας, με αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζουμε πια τι είναι σημαντικό και τι όχι. Χαριτολογούσε ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο όταν έγραφε ότι «εφημερίδα είναι εκείνο το πράγμα που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την καταστροφή του πολιτισμού από την πτώση ενός ποδηλάτου». Ευτυχώς γι’ αυτόν δεν πρόλαβε να δει ελληνικά δελτία ειδήσεων.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 7.5.2008
