Σε άλλες ευνομούμενες δημοκρατικές χώρες ήδη θα έψαχναν πόσα ξέρει ο πρωθυπουργός για την υπόθεση Κεφαλογιάννη και αν υπήρξαν κι άλλες πιέσεις των μαρτύρων αστυνομικών, για να κουκουλώσουν αυτήν και άλλες υποθέσεις.
Σύμφωνα με το «Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας» του κ. Γ. Μπαμπινιώτη «Αμοραλισμός είναι η θεωρία που υποστηρίζει ότι οι ηθικές αξίες δεν διαθέτουν αντικειμενική και καθολική θεμελίωση, ούτε μένουν αναλλοίωτες μέσα στον χρόνο». Αν το λεξικό είχε παραδείγματα, θα έλεγε «βλέπε πρακτική της Νέας Δημοκρατίας».
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στελέχη της Ν.Δ. είναι θανάσιμο αμάρτημα να φιλοξενείται ένας υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ σε σπίτι επιχειρηματία-προμηθευτή του Δημοσίου (άσχετα αν υπήρξαν παιδιόθεν φίλοι), διότι «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια». Σύμφωνα με τα ίδια στελέχη το να κατηγορείται ένας σύμβουλος του πρωθυπουργού «για υπόθαλψη εγκληματία και πρόκληση τρίτων σε τέλεση αξιόποινης πράξης» δεν αποτελεί θέμα.
Πιστεύουμε και θέλουμε να ελπίζουμε ότι ο κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης θα αποδειχθεί αθώος στη δικάσιμο που ορίστηκε για τον Σεπτέμβριο και ότι η κατηγορία που τον βαρύνει (ότι δηλαδή πίεσε αστυνομικούς να αλλάξουν τις καταθέσεις τους, για να αθωωθεί ένας κατηγορούμενος για χασισοκαλλιέργεια της ευρύτερης περιοχής των Ζωνιανών) θα αποδειχθεί αβάσιμη. Μόνο που το θέμα δεν είναι εκεί. Ολόκληρη η κυβερνητική μεθόδευση υπονόμευσε την αθωωτική απόφαση που ελπίζουμε ότι θα βγει. Ηδη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Αντώναρος παρενέβη στη δικαστική διαδικασία, λέγοντας ότι ο κ. Κεφαλογιάννης «σε όλη του τη ζωή, σε όλη του την πολιτική σταδιοδρομία, σεβάστηκε το Σύνταγμα και τους νόμους». Μα αυτό δεν είναι το ερώτημα της δίκης; Δεν καλείται το δικαστήριο να αποφανθεί -με στοιχεία και ουχί εκτιμήσεις- αν ο κατηγορούμενος «σεβάστηκε το Σύνταγμα και τους νόμους»;
Επιχειρηματολογήσαμε πολλάκις υπέρ του «τεκμηρίου ποινικής αθωότητας» και υπέρ του «τεκμηρίου πολιτικής ενοχής» ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο. Γράφαμε ότι κατηγορούμενοι – πολιτικά πρόσωπα είναι ποινικά αθώοι και πολιτικά ένοχοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Κι αυτό διότι η πολιτική εξουσία μπορεί να επηρεάσει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό την εξέλιξη μιας ποινικής διαδικασίας. Αν δηλαδή κοτζάμ κυβέρνηση γίνεται έργω και λόγω μάρτυρας υπεράσπισης του κατηγορουμένου χωρίς αναφορά στα πραγματικά στοιχεία, τότε ποιος υφιστάμενός της αστυνομικός θα καταθέσει εναντίον του και ποιος δικαστής δεν θα το σκεφτεί δυο φορές; Δεν λέμε ότι έτσι θα γίνει, απλώς σε μια δημοκρατία δημιουργούνται εκ των προτέρων οι ασφαλιστικές δικλίδες.
Κυριότερο όμως πρόβλημα είναι η επισημοποίηση του αμοραλισμού στη χώρα. Σε άλλες ευνομούμενες δημοκρατικές χώρες ήδη θα έψαχναν πόσα ξέρει ο πρωθυπουργός για την υπόθεση και αν υπήρξαν κι άλλες πιέσεις των μαρτύρων αστυνομικών, για να κουκουλώσουν αυτήν και άλλες υποθέσεις. Διότι, αν στην ελάχιστη (θέλουμε να πιστεύουμε) περίπτωση οι δύο αστυνομικοί μαρτυρούν την αλήθεια -ότι δηλαδή πιέστηκαν να αλλάξουν τις καταθέσεις υπέρ ενός κατηγορουμένου- ποιος μας εγγυάται ότι δεν θα πιεστούν, για να αλλάξουν καταθέσεις υπέρ ενός κατηγορούμενου που είναι σύμβουλος του πρωθυπουργού;
Πιστεύουμε και θέλουμε να ελπίζουμε ότι ο κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης θα αποδειχθεί αθώος, μόνο που η μελλούμενη αθώωσή του ήδη σκιάστηκε από την έργω και λόγω κυβερνητική παρέμβαση.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 3.6.2008
