Στη Νέα Δημοκρατία ισχύει το «Αν όλα πάνε άσχημα, ρίξτε το φταίξιμο στην επικοινωνία». Αυτό όμως είναι εν μέρει αληθές, καθ’ ολοκληρίαν παραπλανητικό και εξόχως βολικό για τα στελέχη της φιλελεύθερης παράταξης.
«Αν όλα πάνε άσχημα, ρίξτε το φταίξιμο στον Τύπο», είχε παραγγείλει στους βοηθούς του ο σύμβουλος επικοινωνίας του προέδρου Μπιλ Κλίντον, ο ομογενής Γεώργιος (αγγλιστί Τζορτζ) Στεφανόπουλος (Περισσότερες ρήσεις στο βιβλίο «Είπαν», εκδόσεις Καστανιώτη). Στη Νέα Δημοκρατία ισχύει κάτι παραπλήσιο. «Αν όλα πάνε άσχημα, ρίξτε το φταίξιμο στην επικοινωνία». Αυτό όμως είναι εν μέρει αληθές, καθ’ ολοκληρίαν παραπλανητικό και εξόχως βολικό για τα στελέχη της φιλελεύθερης παράταξης.
Ας μη γελιόμαστε: Υπάρχει και πρόβλημα επικοινωνίας στη Νέα Δημοκρατία. Μόνο που δεν είναι το βασικό πρόβλημα και κυρίως δεν είναι το γενεσιουργό αίτιο της μακρόχρονης κακοδαιμονίας της. Φυσικά και θα μπορούσε να είχε χειρισθεί επικοινωνιακά καλύτερα την ιστορία της βασιλικής περιουσίας. Αλλά σε ποια βάση; Στη φιλελεύθερη, που λέει ότι όταν το κράτος απαλλοτριώνει την περιουσία κάποιου -ασχέτως αν είναι πρώην βασιλεύς ή πένης- πρέπει να τον αποζημιώνει;. Στη λαϊκιστική-κομμουνιστική, που λέει ότι όχι απλώς δεν χρωστάμε φράγκο, αλλά θα πρέπει να μας πληρώσει από πάνω; Στη φιλοβασιλική, που λέει ότι όχι μόνο πρέπει να κρατήσει την περιουσία, αλλά θα πρέπει να τον πληρώνουμε κι από πάνω;
Εκεί ακριβώς βρίσκεται το διαβόητο «επικοινωνιακό πρόβλημα» της Ν.Δ. Στην αποσαφήνιση της ουσίας που πρέπει να χειρισθεί επικοινωνιακά. «Και κομμουνιστές θα γίνουμε αν πρόκειται για το καλό του λαού», δήλωσε θαρρετά ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Ρηγίλλης. Λάθος μέγιστο. Σφάλμα τακτικής. Διότι ως κομμουνιστικό κόμμα ενεφανίσθη πλειστάκις τα τελευταία χρόνια η Αξιωματική Αντιπολίτευση (βλέπε: άκριτος αντιαμερικανισμός, που υπόκωφα κι αδιόρατα μεταμορφώνεται σε αντιδυτικισμό, αγροτικές κινητοποιήσεις, παγκοσμιοποίηση κ.λπ.) και είδαμε τα αποτελέσματα. Σφάλμα στρατηγικής. Διότι «κομμουνιστές για το καλό του λαού» -δόξα τω Θεώ- έχουμε χιλιάδες. Εντός και εκτός του ΚΚΕ. «Δεξιοί για το καλό του λαού» δεν απέμειναν σ’ αυτή τη χώρα κι αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για τον τόπο.
Η επιτυχία της δημοκρατίας οφείλεται στο ότι συνθέτει απόψεις. Εξ ευωνύμων και εκ δεξιών. Το πρόβλημα της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ότι έχει αφαιρέσει ένα από τους ιδεολογικούς της πυλώνες. Τον εκ δεξιών φιλελεύθερο. Οποιαδήποτε άποψη προήλθε απ’ αυτόν το χώρο θεωρήθηκε στην καλύτερη περίπτωση μειοδοτική και στη χειρότερη νεοφιλελεύθερη. Η Ελλάδα πρέπει να είναι η μόνη χώρα στον κόσμο στην οποία ουδεμία βασική πολιτική δύναμη έχει αντιληφθεί ότι το τείχος του Βερολίνου κατέρρευσε. Ουδεμία παράταξη τολμά να πει ότι οι ισχυρές οικονομίες κάνουν τα ισχυρά έθνη και ότι αν θέλουμε να επιβιώσει η πεμπτουσία του έθνους μας -η γλώσσα και ο πολιτισμός μας- χρειαζόμαστε σχολειά, ηλεκτρονικά δίκτυα, δικτυακούς τόπους κι όχι κανόνια και σπαθιά. Πρέπει να είναι η μοναδική χώρα στην οποία η νικήτρια παράταξη ντρέπεται να πουλήσει την ιδεολογική πραμάτεια και καταγωγή της, δηλαδή τον δυτικό φιλελευθερισμό. Όταν όμως μια παράταξη ντρέπεται ή φοβάται τον εαυτό της είναι εξαιρετικά δύσκολο και να επικοινωνήσει. Παραφράζοντας λοιπόν μια ελληνική παροιμία θα τολμούσαμε να πούμε: της κοντής ιδεολογίας η επικοινωνία τής φταίει…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 1.12.2002
