Ο τραπεζικός τομέας έχει εθιστεί σε καθεστώς χρόνιου προστατευτισμού με αποτέλεσμα να «μισεί» οποιαδήποτε αλλαγή
Αυτά ισχύουν στη θεωρία και σε κάποιες αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Δεν ισχύουν στην Ελλάδα πολύ δε περισσότερο στον τραπεζικό τομέα. Ο τελευταίος έχει εθιστεί σε καθεστώς χρόνιου προστατευτισμού με αποτέλεσμα να «μισεί» οποιαδήποτε αλλαγή και δη κάποια που θα προάγει τον ανταγωνισμό. Έχετε πάει σε τράπεζα τελευταία; Οι ουρές παραμένουν ισομεγέθεις με τις «προ της απελευθέρωση εποχή», και την εξυπηρέτηση την βλέπουμε μόνο στις διαφημίσεις τους. Το χειρότερο; Με ένα σιωπηρό (;) ολιγοπωλιακό διακανονισμό οι τραπεζίτες κατόρθωσαν με την διαφορά επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων να τρέφουν ένα απέραντο γραφειοκρατικό μηχανισμό (και τους συνδικαλιστές του), να αφαιμάζουν τους μικροκατεθέτες και να αποτελούν τροχοπέδη σε οποιαδήποτε αναπτυξιακή πρωτοβουλία της χώρας.
Οι τράπεζες -είτε πλειοψηφεί το κράτος στο μετοχικό τους κεφάλαιο, είτε όχι- δυναστεύουν την ελληνική οικονομία σε χειρότερο βαθμό από το κράτος, έχοντας μάλιστα σηκώσει το μπαϊράκι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της φιλελευθερης οικονομίας. Έτσι στο οικονομικό δελτίο της Alpha Bank διαβάζουμε την έμμεση απειλή προς το δημόσιο ότι οι τράπεζες δεν θα δεχθούν έκδοση εντόκων γραμματίων άνω του 2,6%, όταν ο πληθωρισμός κινείται στο 3,7%! «Σε διαφορετική περίπτωση θα έχουμε άμεση επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό», γράφει ένας νεοφωστήρας του φιλελευθερισμού. Επειδή λοιπόν σ’ αυτή τη χώρα οι έννοιες κοντεύουν να χάσουν τη σημασία τους πριν καν αναπτυχθούν πρέπει κατ’ αρχήν να ρωτήσουμε: προστατευτισμός ποιανού προϊόντος; Των καταθετών;
Η όλη συζήτηση για τα έντοκα γραμμάτια ξεκινά από λάθος βάση. Και από το ΥΠΕΘΟ και από τις τράπεζες. Το κράτος εκδίδει έντοκα γραμμάτια γιατί χρειάζεται να δανειστεί λεφτά. Αν τα χρειάζεται πολύ μπορεί να ορίσει και 10% επιτόκιο. Αν δεν τα χρειάζεται δεν είναι ανάγκη να μπει στον κόπο και τα έξοδα έκδοσης. Οι καταθέτες από τη μεριά τους πρέπει να μάθουν το νόημα των «αποδόσεων». Οι τράπεζες τους «κλέβουν νομότυπα» αλλά με τη βούληση των ίδιων των καταθετών. Ας αποσύρουν τις καταθέσεις τους κι ας τις τοποθετήσουν σε άλλα προϊόντα. Δεν υπάρχουν στην Ελλάδα; Πρέπει να υπάρχουν στο εξωτερικό…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 3.1.2003
