Ο κόσμος έχει γίνει εξαιρετικά πολύπλοκος για να τον διαχειριστεί μια δράκα γραφειοκρατών της Ουάσιγκτον, είτε είναι εκλεγμένοι, είτε όχι (και στην περίπτωση αυτής της κυβέρνησης των ΗΠΑ δεν είναι καν εκλεγμένοι).
O Γάλλος πρωθυπουργός Ζαν Πιέρ Ραφαρέν το έθεσε πολύ ορθά σε συνέντευξή του που έδωσε στο τρίτο κανάλι της Γαλλικής τηλεόρασης. «Οι Αμερικανοί έχουν κάνει ένα τριπλό λάθος. Πριν απ’ όλα ένα ηθικό λάθος. Πιστεύω ότι υπήρχε εναλλακτική λύση στον πόλεμο. Θα μπορούσαμε να αφοπλίσουμε το Ιράκ με διαφορετικό τρόπο. Έκαναν επίσης ένα πολιτικό λάθος, επειδή εμείς ξέρουμε πολύ καλά τις δυσκολίες σ’ αυτή την περιοχή του κόσμου. Και τέλος έκαναν ένα στρατηγικό λάθος. Αυτό είναι η ιδέα τους ότι μια χώρα μπορεί να διοικήσει σήμερα τον κόσμο.»
Τα λάθη των ΗΠΑ σ’ αυτόν τον πόλεμο είναι πραγματικά. Κυρίως το τρίτο. Οι ΗΠΑ δεν θα κατορθώσουν να διοικήσουν τον κόσμο, όχι γιατί αντιτίθενται σ’ αυτό οι Ευρωπαίοι, ούτε γιατί ο πόλεμος στο Ιράκ είναι άδικος και η Ύβρις της αδικίας θα φέρει τη Νέμεση στην υπερδύναμη. Ούτε καν επειδή η κοινή γνώμη στον κόσμο αντιτίθεται στην αμερικανική ηγεμονία. Απλώς ο κόσμος άλλαξε πάρα πολύ από την εποχή που κάποιοι γραφειοκράτες με στρατιωτική ισχύ ρύθμιζαν τις τύχες του κόσμου. Η ελεεινολογούμενη πανταχόθεν παγκοσμιοποίηση, δημιουργεί μια υφήλιο με πολλά μικρά κέντρα εξουσίας (όχι κατ’ ανάγκην πολιτικής) η οποία προωθεί περισσότερο τη συνεργασία από την αντιπαράθεση. Δημιουργεί οικονομικά κέντρα εξουσίας που δεν έχουν πλέον εθνικά συμφέροντα, αλλά παγκόσμια. Ο δικός τους «ζωτικός χώρος» δεν απαρτίζεται από εδάφη, αλλά από αγορές. Και οι δύο μεγαλύτερες αγορές στον κόσμο είναι η Ευρώπη και η Αμερική συν τον Καναδά. Από την άλλη μπορεί να υπερτιμούμε τον ρόλο του αντιπολεμικού κινήματος, αλλά ο πρωτοφανής ξεσηκωμός ενάντια στον πόλεμο σε κάθε γωνιά του πλανήτη είναι μια παράμετρος παγκοσμιοποίησης η οποία θα παίξει ρόλο στα πολιτικά πράγματα.
Ο κόσμος έχει γίνει εξαιρετικά πολύπλοκος για να τον διαχειριστεί μια δράκα γραφειοκρατών της Ουάσιγκτον, είτε είναι εκλεγμένοι, είτε όχι (και στην περίπτωση αυτής της κυβέρνησης των ΗΠΑ δεν είναι καν εκλεγμένοι). Αυτή η πολυπλοκότητα λείπει από τα σχέδια του «Νέου Αμερικανικού Αιώνα». Και αυτή η πολυπλοκότητα θα τα κάνει παρωχημένα. Πραγματικά, το σχέδιο του Ρίτσαρντ Περλ θα επιτύχει. Δεν θα υπάρξει άλλη υπερδύναμη μετά τις ΗΠΑ. Ούτε καν οι ίδιες οι ΗΠΑ. Στο Ιράκ βλέπουμε τα σπαράγματα ενός παλιότερου κόσμου, που ενσαρκώνει η κυβέρνηση Μπους…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 5.4.2003
