Προχειρότητα μυρίζει κι αυτή η πρωτοβουλία για τον τουρισμό. Δεν ξέρουμε πώς θα λειτουργήσει το «εύρημα» στην ξένη καμπάνια «Ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα» -αδιάφορο φαντάζει- αλλά, απ’ όσο δείχνουν τα πράγματα, στην ελληνική καμπάνια κάνουμε μια τρύπα (πολλών εκατομμυρίων ευρώ) στο νερό.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι σεισμοί και οι καταποντισμοί υπέρ του κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου δουλεύουν. Εκείνοι που δεν είδαν την διαφήμιση «Μένουμε Ελλάδα» κι έφυγαν για τροπικούς παραδείσους, έζησαν εμπειρίες τύπου τσουνάμι. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι και αν υπήρχε διάθεση να ακολουθήσουν κάποιοι τις συμβουλές της τελευταίας καμπάνιας του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης δεν θα μπορούσαν να τη βρουν. Κι αυτό διότι οι διαφημίσεις για τα Χριστούγεννα δημοσιεύτηκαν στα φύλλα των Χριστουγέννων (!), προφανώς για να παρηγορηθούν εκείνοι που τελικά έμειναν Ελλάδα. Έτσι μπορεί να εξανεμίσθηκαν κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, αλλά δεν πήγαν κι εντελώς στο βρόντο. Κατ’ αρχήν κάποιοι από μας δεν νιώσαμε ανόητοι που αποφύγαμε το Σάλτσμπουργκ και κατόπιν τυχεροί που δεν βρεθήκαμε στα νησιά Πουκέ.
Η αργοπορία δεν είναι το μόνο πρόβλημα της καμπάνιας. Υπάρχουν κι άλλα εξίσου σοβαρά. Κατ’ αρχήν η καμπάνια «Μένουμε Ελλάδα» παρουσιάζεται με ένα γραφίστικο τέχνασμα, κάτι ανάμεσα σε χριστουγεννιάτικο δένδρο και την καλλιτεχνική απεικόνιση του «ξ», έτσι ώστε κάποιοι αδαείς προς την μετανεωτερική αισθητική να διαβάζουν «Ξε-μένουμε Ελλάδα».
Οι αδαείς περί την μετανεωτερική γραφή θα έχουν πρόβλημα επίσης να καταλάβουν τι εννοεί ο ποιητής στο κειμενάκι της διαφήμισης «Ξε-μένουμε Ελλάδα». Αναφέρει επί λέξει η νέα διαφήμιση του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης: «Καταπράσινα βουνά, λευκές πίστες σκι, χωριά με καφέ (;) σκεπές, τραγούδια στους δρόμους, κατακόκκινα (;) τζάκια, γευστικά τραπέζια και γύρω τους χαμογελαστές παρέες! Μένουμε Ελλάδα… γι’ αυτά που αγαπάμε!». Αν ξεπεράσουμε τον σαρκασμό που υποδηλώνουν τα αποσιωπητικά «Μένουμε Ελλάδα … γι’ αυτά που αγαπάμε!» μια ερώτηση απομένει: Τι γεύση άραγε να έχουν τα τραπέζια; Κι αν έχουν γεύση, διαφέρει το δρύινο, από τον καπλαμά;
Προχειρότητα μυρίζει κι αυτή η πρωτοβουλία για τον τουρισμό. Δεν ξέρουμε πώς θα λειτουργήσει το «εύρημα» στην ξένη καμπάνια «Ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα» -αδιάφορο φαντάζει- αλλά, απ’ όσο δείχνουν τα πράγματα, στην ελληνική καμπάνια κάνουμε μια τρύπα (πολλών εκατομμυρίων ευρώ) στο νερό. Όλοι έχουν δει τα ρυάκια ανάμεσα στις οξιές, αλλά κι όλοι γνωρίζουν πως δίπλα τους (όπως ορθώς παρατήρησε συνάδελφος του τουριστικού ρεπορτάζ κατά την συνέντευξη Τύπου όταν παρουσιάστηκε η καμπάνια) βρίσκεται μια χωματερή. Όλοι έχουν δει -σε φωτογραφία τουλάχιστον- τα πέτρινα γιοφύρια της Ηπείρου, αλλά κι όλοι γνωρίζουν ότι τα μισά τουλάχιστον είναι υπό κατάρρευση. Όλοι γνωρίζουν τα ορεινά καταφύγια στα βουνά της Ελλάδος, αλλά κι όλοι έχουν πληρώσει τα μαλλιοκέφαλα τους την τελευταία φορά που έχουν βρεθεί σε τέτοια μέρη.
Το πρόβλημα του ελληνικού τουρισμού δεν είναι οι ομορφιές της χώρας που διαφημίζονται, αλλά οι ασχήμιες που δεν διορθώνονται. Για μια ακόμη φορά η Πολιτεία ξεκινά ανάποδα. Δείχνει στους ιθαγενείς φωτογραφίες που έπρεπε να βλέπουν οι ξένοι (και μάλιστα καθυστερημένα) ενώ το πρόβλημα του τουρισμού είναι σύνθετο και χρειάζονται πολλά περισσότερα από τα κλασσικά εικονογραφημένα που είδαμε προχθές στις εφημερίδες…
