Κυνηγώντας τις σκιές έχουμε ένα καλό άλλοθι για να συνεχίσουμε απερίσκεπτα όπως ζούμε.
Από το πρωί της Κυριακής η ΝΕΤ έδειχνε και ξανάδειχνε ένα βίντεο από τον Υμηττό. Η εικόνα παρουσιαζόταν σε μεγέθυνση και ναι!… Κάπου στο βάθος φαίνονταν δύο φιγούρες (ύψους ενός εκατοστού σε 40 ιντσών οθόνη), ενώ ο τίτλος από κάτω έγραφε: «Οι εμπρηστές επί το έργον». Κάποιος μάλιστα ανοιχτομάτης παρουσιαστής διέκρινε ότι η μία σκιά κάτι πέταξε και φούντωσαν οι καπνοί.
Σάββατο μεσημέρι και τα κανάλια βρήκαν πάλι στον Υμηττό καμένα γκαζάκια κι ένα κινητό τηλέφωνο. Αντί να εγκαλέσουν τις αρχές γιατί υπήρχαν σκουπίδια (δεν ήταν τα μόνα, υπήρχαν και πολλά ακόμη) σε εύφλεκτη περιοχή, τα συνέδεσαν. Κινητό τηλέφωνο (αλά Αλ Κάιντα) και γκαζάκια (αλά Αντιεξουσιαστικός Αγώνας) ίσον εμπρησμός. Υπήρξαν και αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες (όπως παλιότερα «Εντούρο μηχανές»), από τα οποία έφευγαν στουπιά αναμμένα. Γενικώς, υπήρξαν αναρίθμητες σκιές που έκαψαν την Ελλάδα.
Ας αφήσουμε τα ρέματα και τα λαγκάδια της Πελοποννήσου που κάηκαν κι ας υποθέσουμε πως οι δήμαρχοι Παπάγου και Χολαργού έχουν απόλυτο δίκιο όταν μίλησαν για σχέδιο εμπρησμού. Ας υποθέσουμε ότι κάποιοι πέταξαν στουπιά ή έβαλαν πυροδοτικούς μηχανισμούς στον Υμηττό. Πώς τα κατάφεραν; Ενα άλσος μια σταλιά έχει μείνει εκεί πάνω. Κανείς δεν το ελέγχει; Κανείς δεν περιπολεί, με δεδομένο ότι σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχουν οικοπεδοφάγοι, Τούρκοι, Αμερικανοί και γενικώς κακοί άνθρωποι; Και πώς εξαπλώνεται έτσι η φωτιά, αφού οι δημοτικές και κρατικές υπηρεσίες έκαναν στο ακέραιο το καθήκον τους και καθάρισαν το δάσος από σκουπίδια και χόρτα; Δεν μιλάμε για απόμερες περιοχές. Τρία βήματα από την Κατεχάκη, όπου στεγάζεται το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, βρίσκεται ο Υμηττός.
Υπάρχουν εμπρηστές κακοπροαίρετοι και εξ αμελείας. Βολεύουν όμως, όλους όσοι παρέλειψαν να κάνουν το καθήκον τους. Και δημάρχους και κρατικούς λειτουργούς, αλλά κι εμάς τους ίδιους.
Κυνηγώντας τις σκιές έχουμε ένα καλό άλλοθι για να συνεχίσουμε απερίσκεπτα όπως ζούμε. Είναι ένα καλό άλλοθι για δημοτικούς άρχοντες και κρατικούς λειτουργούς για να μην κάνουν το καθήκον τους. Τι στην ευχή; Μπορεί κανείς να τα βάλει με τις σκιές, που έχουν σχεδόν μεταφυσικές ιδιότητες; Που έχουν τεχνογνωσία, τύπου Αλ Κάιντα κι εξαφανίζονται μόλις πετάξουν τα αναμμένα στουπιά;
Στον κόσμο των παραμυθιών όλα είναι εφικτά και στο τέλος το καλό κερδίζει. Στον κόσμο των μύθων τίποτε δεν μπορεί να γίνει και το κακό θα θριαμβεύσει.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 28.8.2007