Αν ο Πάπας ασπαζόταν τις απόψεις Χριστόδουλου, η Ελλάδα δεν θα ήταν ποτέ στην Ε.Ε.
Ας κάνουμε ένα νοητικό πείραμα. Ας γυρίσουμε το 1980, παραμονές της ένταξης της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Ας φανταστούμε τον προκαθήμενο της Καθολικής Eκκλησίας να βγάζει έναν πύρινο λόγο στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου ζητώντας να διατηρηθεί η χριστιανική ενότητα της Ευρώπης. Ας τον φανταστούμε να κηρύσσει ότι: «Είναι ανάγκη να διατηρηθεί ο χριστιανικός χαρακτήρας της Ευρώπης που διασφαλίζει την ενότητα των χωρών μελών της ΕΟΚ. Ο χριστιανικός και αρχαίος ρωμαϊκός πολιτισμός αποτελούν τη βάση του ευρωπαϊκού».
«Η ταυτότητα της ποτισμένης με αίμα Γηραιάς Ηπείρου», θα συνέχιζε ο Πάπας, «απειλείται άμεσα από την είσοδο 10 εκατομμυρίων σχισματικών στην Οικονομική Κοινότητα. Δέκα εκατομμύρια ορθόδοξοι Έλληνες είναι προ των πυλών της Ευρώπης αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Η πιθανή παρείσφρηση μιας ορθόδοξης χώρας, όπως η Ελλάδα, θα ανοίξει τον δρόμο της ένταξης και σε άλλες όπως είναι η Ρωσία και θα οδηγήσει σε αλλοίωση του χαρακτήρα της Ευρώπης». Τέλος, Ιησουίτικα θα μπορούσε να προσθέσει: «Οι καθολικοί δεν μισούν και δεν απορρίπτουν κανένα. Τείνουμε το χέρι προς κάθε συνάνθρωπο Ευρωπαίο και μη Ευρωπαίο. Τείνουμε κλάδο ελαίας, ειρήνης και αγάπης. Δεν πρέπει όμως να απορρίψουμε την δυτική μας παράδοση και ιστορία».
Βέβαια ο Πάπας δεν έκανε ποτέ αυτή την ομιλία. Κι αυτό γιατί καταρχήν ως ηγέτης δόγματος δεν ασχολείται με τα πολιτικά εγκόσμια. Παίρνει θέση στα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας (βιοτεχνολογία, κλωνοποίηση, περιβάλλον κ.λπ.) που είναι και πολιτικά, αλλά δεν ασχολείται με τις λεπτομέρειες των πολιτικών διεργασιών.
Γκρόσο μόντο όμως αυτή την ομιλία έκανε χθες ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος αντιπολιτευόμενος προφανώς εκείνους που βλέπουν ως ειρηνευτική προοπτική τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας. Μια προοπτική που ήδη δίνει καρπούς και επιτρέπει στον ηγέτη της Μεγάλης Εκκλησίας, στον πνευματικό αρχηγό όλων των Ορθοδόξων, στον Οικουμενικό Πατριάρχη να κάνει λιτανείες στην Κωνσταντινούπολη, να εγκαινιάσει τον Μάρτιο την Αγία Τριάδα στην κεντρική Πλατεία της Πόλης, να γευτεί το κέντρο της Ορθοδοξίας την ελευθερία που του πρέπει.
Το έχουμε τονίσει και στο παρελθόν: Για να μπει η Τουρκία στην Ε.Ε. πρέπει να ασπαστεί καθ’ ολοκληρία και κατ’ ουσία τις ευρωπαϊκές αξίες (οι οποίες είναι και εν μέρει χριστιανικές). Δεν τίθεται ζήτημα εκτουρκισμού της Ευρώπης, αλλά εξευρωπαϊσμού της Τουρκίας. Αν η γείτων καταφέρει να γίνει ευρωπαϊκή χώρα, γιατί να αποκλειστεί από την Ε.Ε.;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 20.1.2003