Αν εξαιρέσουμε τον πρόεδρο κ. Νίκο Κωνσταντόπουλο η σταρ της μάζωξης του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης στη Φλωρεντία είναι μια γλυκιά Καναδή ονόματι Ναόμι Κλέιν.
Το πρόβλημα με τα πολιτικά ανέκδοτα είναι ότι εκλέγονται. Χένρι Κέιτ (αμερικανός επιχειρηματίας) (Περισσότερες ρήσεις στο βιβλίο «Είπαν», εκδόσεις Καστανιώτη)
Αν εξαιρέσουμε τον πρόεδρο κ. Νίκο Κωνσταντόπουλο η σταρ της μάζωξης του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης στη Φλωρεντία είναι μια γλυκιά Καναδή ονόματι Ναόμι Κλέιν. Η 32χρονη δημοσιογράφος γνώρισε (χάρη στην παγκοσμιοποίηση) την επιτυχία πολύ νωρίς. Το βιβλίο της «No Logo» που εξέδωσε σε ηλικία μόλις 28 ετών μεταφράστηκε σε 15 γλώσσες. Πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα, κι έκανε τη συγγραφέα, εκτός από εκατομμυριούχο και εικόνισμα του κινήματος. Το βιβλίο φυσικά δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει στα ελληνικά. Αν πιστέψουμε τον δικτυακό της τόπο www.nologo.org, το ευαγγέλιο της αντιπαγκοσμιοποίησης θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Λιβάνη τους πρώτους μήνες του 2003. Αργήσαμε. Πολύ αργήσαμε…
Τώρα η κ. Ναόμι Κλέιν επιστρέφει με ένα νέο βιβλίο σκοπεύοντας να κεφαλαιοποιήσει την παγκόσμια αναγνώριση της οποίας τυγχάνει. Το νέο της πόνημα με τίτλο «Φράχτες και παράθυρα: Σημειώσεις από την πρώτη γραμμή της διαμάχης για την παγκοσμιοποίηση» δεν είναι τίποτε περισσότερο από τους λόγους που έχει εκφωνήσει και τα άρθρα που έχει γράψει τα τελευταία τρία χρόνια πολεμώντας το «τέρας». Βέβαια ο Economist δεν της χαρίζεται: «Στον κόσμο δεν βλέπει τίποτε περισσότερο από το “κίνημα”. Η εξουσία των επιχειρήσεων κατά την άποψή της είναι από την φύση της καταπιεστική κι εκμεταλλεύεται τον αδύναμο πολίτη. Η Δημοκρατία είναι παραμύθι… Το όραμά της είναι μια Ντισνεϊκή Ουτοπία στην οποία κανένας φτωχός άνθρωπος δεν χάνει την δουλειά του, ή κανένας δεν δουλεύει σε πολυεθνικές εταιρίες…» Το συμπέρασμα του Economist; «Η Ναόμι Κλέιν πρέπει επιτέλους να ενηλικιωθεί…» Εμείς, ως Έλληνες, ένα πράγμα πρέπει να ευχόμαστε. Μην πέσει στα χέρια του Economist η ομιλία του κ. Κωνσταντόπουλου στη Φλωρεντία. Το καλό περιοδικό θα καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα, και δυστυχώς ο πρόεδρος του ΣΥΝ δεν έχει τα ίδια ελαφρυντικά με την κ. Κλέιν. Έχει περάσει τα 32 του χρόνια πολλές δεκαετίες πριν…
Το Κοινωνικό Φόρουμ που γίνεται αυτές τις μέρες στη Φλωρεντία είναι μια πολύχρωμη γιορτή κάτι σαν απόηχος του μεγάλου κινήματος της δεκαετίας του 1960. Προς το παρόν, πέρα από τις φλυαρίες στιλ Κωνσταντόπουλου, δεν προσφέρει νέες πολιτικές προτάσεις, αλλά ζυμώνεται ένας ολόκληρος κόσμος στα αγαθά της … παγκοσμιοποίησης, άσχετα αν η ρητορική είναι κατά της παγκοσμιοποίησης. Πολίτες απ’ όλη την Ευρώπη ανταλλάσσουν απόψεις, οπτικές καταλαβαίνουν την παγκοσμιότητα των προβλημάτων. Το θετικό είναι πως μέχρις στιγμής στη Φλωρεντία δεν υπήρξαν επεισόδια ανάλογα με εκείνα που είχαν γίνει πριν ένα χρόνο στη Γένοβα. Αυτό σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο οφείλεται στο γεγονός ότι οι διοργανωτές πήραν τα μέτρα τους. «Μέσα στο χρόνο που πέρασε οι Ιταλοί ακτιβιστές,», αναφέρει το ΑΠΕ, «φαίνεται ότι έμαθαν το μάθημα τους. Για να αποφευχθούν τυχόν επεισόδια η μεγάλη διαδήλωση του Σαββάτου (χθες) θα περιφρουρείται, κάτι που δεν συνέβη στη Γένοβα. Για το σκοπό αυτό έχουν κινητοποιηθεί χίλιοι άνδρες από την ομοσπονδία μεταλλουργών του CGIL, του κυριότερου ιταλικού συνδικάτου που αριθμεί 5,4 εκατομμύρια μέλη.»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 10.11.2002
