Ένα νεαρό κορίτσι από την Ουκρανία γίνεται σύμβολο της μάχης που δίνει η ελληνική κοινωνία ενάντια στα πολυπλόκαμα κυκλώματα των μαστροπών.
Η Όλγα Μπ. πίστεψε αφελώς στα 19 της ότι κάπου εκεί στη Δύση, σε μια χώρα που λέγεται Ελλάδα, μπορεί να βρει μια διέξοδο από την ανέχεια που τη φίλευε η δική της πατριδα, η Ουκρανία. Η ίδια διηγήθηκε την φριχτή ιστορία της: «Βρήκα μια αγγελία από εφημερίδα, ζήτησα πληροφορίες και μου είπαν ότι μπορούσα να έρθω στην Ελλάδα και να εργαστώ σαν δασκάλα χορού που ήταν και το αντικείμενο των σπουδών μου. Δεν γνώριζα τίποτα για το τι γινόταν εδώ. Οι κοπέλες που γύριζαν πίσω βλέπετε δεν μιλούσαν ποτέ για το τι είχαν περάσει εξ αιτίας του φόβου της μαφίας.
»Μου έβγαλαν το διαβατήριο και μια μέρα μαζί με άλλες 30-40 κοπέλες ξεκινήσαμε με λεωφορείο. Στην Βουλγαρία όμως μας κατέβασαν γι άγνωστους λόγους. Μας πήγαν σε ένα διώροφο σπίτι και μείναμε εκεί επί μία εβδομάδα . Ένας Βούλγαρος μας έφερνε φαγητό, τσιγάρα και νερό. Ρωτήσαμε γιατί είμαστε εκεί και μας απάντησαν ότι υπήρχε πρόβλημα με την βίζα μας. Μετά από μία εβδομάδα οι συνοδοί μας είπαν ότι θα πρέπει να παρατήσουμε εκεί όλες τις αποσκευές μας και να φύγουμε για τα σύνορα με την Ελλάδα..
»Ήταν χειμώνας Φεβρουάριος. Έκανε φοβερό κρύο . Ξεκινήσαμε όλες μαζί οι γυναίκες με τα πόδια και μετά από πολύωρο περπάτημα φτάσαμε σε ένα ποτάμι . Περάσαμε με προφυλάξεις από διάφορα μονοπάτια και καταφέραμε να μπούμε στην Ελλάδα. Στην συνέχεια μας επιβίβασαν σε μικρά λεωφορεία και μας πήγαν στην Κόρινθο. Εκεί μας αφαίρεσαν τα διαβατήρια και τότε κατάλαβα ότι είχα μπλέξει άσχημα. Δεν μπορούσα όμως να κάνω κάτι. Από εκεί με μετέφεραν μαζί 3-4 άλλες κοπέλες στην Αμαλιάδα στο μπαρ του Μπριστόγιαννη όπου μας είχε κλειδωμένες σε ένα δωμάτιο με κάγκελα.» (Εφημερίδα «Πρώτη Πύργου» 27.6.2003, συνέντευξη στον Μάκη Νοδάρο).
Στα τέλη του 1998 καταφέρνει να ξεφύγει από τους δεσμώτες της και καταθέτει μήνυση για βιασμό κατά ενός αστυνομικού. Ουδείς δικηγόρος της περιοχής αναλαμβάνει την υπόθεσή της, διότι όπως ισχυρίζονται ο κατηγορούμενος «έχει γερές πλάτες». Το δικαστήριο γίνεται τελικώς μετά από πέντε χρόνια (!) στις 23 Μαΐου του 2003. Σ’ αυτό το διάστημα όμως το κύκλωμα λειτουργεί. Η Όλγα Μπ. Βρίσκεται διαρκώς υπό το φάσμα της απέλασης, μια κοινή πρακτική σ’ αυτές τις υποθέσεις: τα θύματα απελαύνονται, δεν παρίστανται στα δικαστήρια και τα κυκλώματα συνεχίζουν «καθαρά» το έργο τους. Με παρεμβάσεις του τότε υπουργού Δικαιοσύνης κ. Φ. Πετσάλνικου, αλλά και του εισαγγελέα Αρείου Πάγου κ. Ε. Κρουσταλάκη αναστέλλεται η απέλαση, αλλά η Όλγα Μπ. Δεν εμφανίζεται στο δικαστήριο. Ο αστυνομικός καταδικάζεται σε διετή φυλάκιση για παράβαση καθήκοντος με αναστολή (εξαγοράσθηκαν προς 1.600 ευρώ κατ’ έτος), επειδή «γνώριζε για υπόθεση μαστροπείας σε μπαρ, και δεν προέβη σε καταγγελία του αδικήματος.» Για τον βιασμό αθωώθηκε αφού η μάρτυς κατηγορίας δεν πήγε στη δίκη.
Τι είχε συμβεί και απουσίαζε η μάρτυς; Οι δύο δικαστικοί επιμελητές επέδωσαν λάθος -έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται- την κλήτευση στην μάρτυρα κατηγορίας! Ισχυρίζονται πως θυροκόλλησαν δύο φορές την κλήση σε μια διεύθυνση, στην οποία η ίδια ποτέ δεν έμενε. Σύμφωνα όμως με ένορκες καταθέσεις των ιδιοκτητών και γειτόνων του σπιτιού που υποτίθεται ότι θυροκολλήθηκαν οι κλήσεις ουδείς είδε ποτέ τους δικαστικούς επιμελητές, ούτε την θυροκολλημένη κλήση. Με διάταξη του αντιεισαγγελέα Πρωτοδικών Αμαλιάδας οι δύο δικαστικοί κλητήρες απαλλάσσονται χωρίς δίκη!
Δεκατέσσερις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις από όλο το κοινωνικό φάσμα (από τους «Γιατρούς Χωρίς Σύνορα», μέχρι την «Διεθνή Αμνηστία» και μέχρι «Κέντρο Στήριξης Οικογένειας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών») ξεσηκώνονται: με επιστολή τους στον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Αναστάσιο Παπαληγούρα (23.6.2004) ζητούν να γίνει η δίκη των δύο δικαστικών επιμελητών. Ο εισαγγελέας Πατρών προς τιμήν του ανταποκρίνεται και με διάταξή του «παραγγέλλει στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αμαλιάδας να ασκήσει ποινική δίωξη για ψευδή βεβαίωση κατά δύο δικαστικών επιμελητών της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αμαλιάδας.»
Ο ίδιος εισαγγελέας εφεσίβαλε την αθώωση του αστυνομικού (ο οποίος παρά την καταδίκη για παράβαση καθήκοντος, σύμφωνα με το ΑΠΕ, υπηρετεί στην Αθήνα!). Η νέα δίκη ορίστηκε για τις 8 Δεκεμβρίου. Δεν γνωρίζουμε αν έχουν μείνει άλλα τερτίπια για την θλιβερή αυτή υπόθεση, αλλά εκείνη τη μέρα θα απαντηθεί ένα ερώτημα που πριν 40 χρόνια διατύπωσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής: «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 3.10.2004
