Μίκης Θεοδωράκης για τον σταλινισμό: «υπήρξα συναγωνιστής των σοβιετικών… δεν μπορώ να ανεχθώ ότι πάλευα χέρι με χέρι με στυγνούς δολοφόνους.»
Έγραψε μια μεγάλη κουβέντα ο κ. Μίκης Θεοδωράκης στην χθεσινή επιστολή διαμαρτυρίας προς την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (31.8.2003), επειδή η εφημερίδα δημοσίευσε άρθρο της ιταλίδας δημοσιογράφου Ροζάνα Ροσάντα.
Το κατά Μίκη έγκλημα καθοσιώσεως της Αριστερής δημοσιογράφου ήταν ο απολογισμός της φρίκης που έκανε: «Ο τρόμος επιβάλλεται μαζί με το νέο κόμμα», έγραψε η Ροζάνα Ροσάντα («Ένας τρομερός απολογισμός», «Κ.Ε.»24.8.2003). «Ο αριθμός των δικών και των εκτελέσεων στη δεκαετία του ’20 -συμπεριλαμβανομένων εκείνων του εμφυλίου πολέμου- είναι μικρότερος από όσες έγιναν σε μία μόνο χρονιά, το 1930. Υπάρχει έπειτα μια σύντομη ανακωχή μέχρι το 1934 και στη συνέχεια έρχονται τα τρομερά χρόνια 1937 και 1938. Το 1937, ο αριθμός των προσώπων που καταδικάστηκαν για «αντεπαναστατικά εγκλήματα» είναι 790.665 και ανάμεσά τους οι 353.074 στην ποινή του θανάτου, που εκτελέστηκε αμέσως. Το 1938 υπήρξαν 554.258 καταδικασμένοι και 328.618 εκτελεσμένοι.
Συνολικά, μετά το 1921 και ως το δεύτερο εξάμηνο του 1953 καταδικάστηκαν 4.060.306 άνθρωποι, από τους οποίους 799.405 εκτελέστηκαν, 2.631.397 στάλθηκαν στα γκουλάγκ και 413.512 μοιράστηκαν σε διάφορους τύπους φυλακών…»
Τι απάντησε σ’ αυτά ο γνωστός μουσικοσυνθέτης; Υπό τον συνομωσιολογικό τίτλο «Ποιους εξυπηρετεί ο αντισοβιετισμός;» γράφει: «θίγομαι προσωπικά, όταν στην περίοδο στην οποία αναφέρεται η κυρία αυτή (1940-’53) υπήρξα συναγωνιστής των σοβιετικών στον αγώνα κατά των χιτλερικών και δεν μπορώ να ανεχθώ ότι πάλευα κατά του φασισμού χέρι με χέρι με στυγνούς δολοφόνους.»
Με άλλα λόγια: Είναι αδύνατον να έκανα λάθος Εγώ. Η ιστορία έκανε λάθος ή έστω στην συγκεκριμένη περίοδο οι ιστορικοί (Σ.Σ.: Από το 1945 μέχρι το 1953 μόνο ο κ. Θεοδωράκης και ο Στάλιν συνέχισαν να μάχονται χιτλερικούς).
Ίσως και αυτή η δήλωση του κ. Θεοδωράκη να έπρεπε να περάσει ασχολίαστη -όπως τόσες και τόσες οι οποίες δεν εκρίθησαν υπό το βάρος του μουσικού του έργου. Αλλά η συγκεκριμένη συμπυκνώνει ολόκληρη την αρτηριοσκλήρωση της Αριστεράς: «Δεν κάναμε λάθος εμείς. Η ιστορία έκανε». Κι αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι εμείς συμπαραταχθήκαμε με φονιάδες, αυτοί εξυπηρετούν τα σχέδια των ΗΠΑ και «άξιος ο μισθός τους» (Σ.Σ.: έτσι καταλήγει η επιστολή).
Το πρόβλημα ολόκληρης της Αριστεράς είναι ότι πίστεψε θεολογικά σε κάποια οράματα και όταν αυτά διαψεύσθηκαν από την πραγματικότητα, άρχισε να αποκηρύσσει την πραγματικότητα ως …έργο του Σατανά. Όπως ακριβώς έκαναν οι καθολικοί κληρικοί του μεσαίωνα. Όταν ο Γαλιλαίος τους ζήτησε να κοιτάξουν από το τηλεσκόπιο για να βεβαιωθούν ότι η «γη κινείται», αυτοί αποκήρυξαν το τηλεσκόπιο. Έτσι και ο κ. Θεοδωράκης αρνείται το άρθρο της Ροζάνα Ροσάντα με την πίστη ότι η Αριστερά δεν μπορεί να πήγαινε χέρι-χέρι με δολοφόνους…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 1.9.2003
