Για κάθε λογοκρισία η «προσβολή» είναι πάντα το πρόσχημα.
Είναι απορίας άξιον, αν όλοι αυτοί που πολιορκούν τις πρεσβείες (ενίοτε δε, τις πυρπολούν) καίνε σημαίες και απειλούν με αίμα και ιερό πόλεμο, έχουν δει τις επίμαχες γελοιογραφίες, που απεικονίζουν τον Προφήτη Μωάμεθ. Εξ όσων γνωρίζουμε στον ισλαμικό κόσμο τα «ανίερα σκίτσα» δημοσιεύτηκαν μόνο σε μία ιορδανική εφημερίδα, της οποίας ο διευθυντής απελύθη πάραυτα για την ιεροσυλία. Στο Ιnternet, τα στίφη των αφιονισμένων που ζητούν να ξεπλυθεί με αίμα η προσβολή, δεν πρέπει να έχουν πρόσβαση.
Άρα πώς τους προσέβαλαν κάποιες γελοιογραφίες που δεν έχουν δει;
Για κάθε λογοκρισία η «προσβολή» είναι πάντα το πρόσχημα. Εκείνοι που δηλώνουν ότι προσβάλλονται είναι πάντα εκείνοι που είτε δεν έχουν δει το έργο είτε μπορούν να το αποφύγουν.
Πώς προσβάλλονται κάποιοι στην Καμπούλ, για κάποια σκίτσα που δημοσιεύτηκαν προ τετραμήνου στην Κοπεγχάγη ή πώς προσεβλήθησαν κάποιοι στην Αθήνα πριν ξεκινήσει η προβολή του «Τελευταίου Πειρασμού»;
Εξάλλου, όπως έγραψε και ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Σταύρος Τσακυράκης, αυτοί είναι εξ ορισμού «βράχοι ηθικής» και δεν μολύνονται από «βλάσφημα έργα». Το τι θα δούμε και θα διαβάσουμε εμείς οι υπόλοιποι είναι το στοίχημα. Δεν νοιάζονται για πάρτη τους. Τη δική μας ζωή θέλουν να διαφεντέψουν, ξεκινώντας από το τι θα δούμε και θα διαβάσουμε, για να προχωρήσουν στα υπόλοιπα…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 8.2.2006
