Μπορεί η «2004 Α.Ε.» να μην έχει χιούμορ, εισάγει όμως νέα λογοκριτικά ήθη στον τόπο μας και συγκεκριμένα την «εμπορική λογοκρισία», που είναι κοινός τόπος στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες
«- Τι κάνει ο τσιγκούνης όταν καίγεται το σπίτι του;
– Αναπάντητες κλήσεις στην Πυροσβεστική»
Ανέκδοτο που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Playboy»
Αν η «Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων 2004» είχε χιούμορ, θα έπρεπε να ζητήσει την απαγόρευση της κυκλοφορίας του περιοδικού «Playboy» για τα ανέκδοτα που δημοσιεύει και όχι για την παράφραση του «Citius, Altius, Fortius» σε «Σκληρότερα. Βαθύτερα, Μακρύτερα». Το ζήτημα όμως είναι ότι μπορεί η «2004 Α.Ε.» να μην έχει χιούμορ, εισάγει νέα λογοκριτικά ήθη στον τόπο μας και συγκεκριμένα την «εμπορική λογοκρισία» που είναι κοινός τόπος στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες. H αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του «2004» είναι ένα κεφάλαιο -πολύ πρώιμο και χωρίς την προαπαιτούμενη συζήτηση- στην ιστορία του ελληνικού καπιταλισμού.
Είναι γνωστό πλέον ότι οι «Ολυμπιακοί Αγώνες» αποτελούν μια επιχείρηση. Πολυεθνική και μεγάλη. Οπως όλες οι επιχειρήσεις έχουν κατατεθειμένα κάποια «εμπορικά σήματα» («trademarks» ή «tm») σε όλους τους αρμόδιους οργανισμούς πνευματικής ιδιοκτησίας -και τους διεθνείς και τους εθνικούς. Ανάμεσα σ’ αυτά υπάρχουν και ονόματα που είναι παγκόσμια κληρονομιά της ανθρωπότητας, όπως είναι τα παράγωγα της λέξης «Ολυμπία».
Μετά το 1960 οπότε εφαρμόζεται το διεθνές δίκαιο περί πνευματικής ιδιοκτησίας, τίποτε στον κόσμο δεν μπορεί να ονομαστεί «Olympic-κάτι». Παραβαίνει τους νόμους περί εμπορικών σημάτων (σ.σ. γι’ αυτό η «Ολυμπιακή Αεροπορία» έχει κάποια αξία. Πρόλαβε πριν από τη ΔΟΕ να κατοχυρώσει το όνομα). Αυτός ο παραλογισμός έχει φτάσει σε απερίγραπτα επίπεδα. Ελληνες μαγαζάτορες του Σίδνεϊ βρέθηκαν ξαφνικά το 2000 να κρατούν στα χέρια τους αγωγές από την εκεί Οργανωτική Επιτροπή, διότι σουβλατζίδικα ανθρώπων από την Ηλεία ονομάζονταν «Οlympia» ή κάτι σχετικό. Mια έκφραση αυτής της εμπορικής λογοκριτικής πρακτικής είναι και το γεγονός ότι ελέγχονται τα μπλουζάκια των θεατών των ολυμπιακών αγωνισμάτων, ενώ στο «ολυμπιακό» λιμάνι του Πειραιά ξαναβάφτηκαν πλοία που δεν είχαν τα εγκεκριμένα από τη ΔOE εμπορικά σήματα.
Η Ελληνική Επιτροπή Διοργάνωσης των Αγώνων προχώρησε αυτόν τον παραλογισμό σε νέα ύψη. Εκανε ασφαλιστικά μέτρα κατά της ελληνικής έκδοσης του περιοδικού «Playboy», διότι σε κάποιον τίτλο χρησιμοποιεί τον όρο «2004»! Με άλλα λόγια, η Οργανωτική Επιτροπή προχώρησε στην ιδιωτικοποίηση ενός ολόκληρου έτους! Με αυτή την έννοια, όλα τα εμπορικά προϊόντα που έχουν κάπου αναγράψει το έτος 2004 (αυτής της εφημερίδας συμπεριλαμβανομένης -έχει στην πρώτη σελίδα την ημερομηνία) πρέπει να είναι παράνομα. Κατά την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων το «2004» αποτελεί «trademark» και δεν μπορεί κανείς άλλος να το χρησιμοποιήσει. Ορθώς, λοιπόν, τα δικαστήρια απέρριψαν την αίτηση απόσυρσης του περιοδικού -ελπίζουμε όχι απλώς ως αστήρικτη, αλλά ως ηλίθια.
Το μόνο θετικό της ηλίθιας αίτησης ασφαλιστικών μέτρων για τη λογοκρισία του εντύπου που έκανε η Εταιρεία της οποίας προΐσταται η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου είναι ότι μας θυμίζει τους παραλογισμούς στην εποχή του «κοπιράιτ». Υπάρχει διεθνώς μια τεράστια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του δημόσιου πλούτου των πληροφοριών, τα της κληρονομιάς μας και της κουλτούρας μας. Είναι θλιβερό, βέβαια, που σ’ αυτή την προσπάθεια πρωτοστατεί το Ολυμπιακό Κίνημα διά της ΔΟΕ. Είναι ακόμη πιο θλιβερό το γεγονός ότι το ελληνικό Ολυμπιακό Κίνημα (που μας υποσχέθηκε Ολυμπιάδα με τη μικρότερη εμπορικοποίηση) τρέχει στα δικαστήρια για παραφράσεις του «Citius, Altius, Fortius», φράση που δεν ανήκει ούτε στην κ. Αγγελοπούλου ούτε στον κ. Ρογκ ούτε στα υπόλοιπα ακριβοπληρωμένα στελέχη του «Ολυμπιακού Κινήματος Α.Ε.» (πρωτοδιατυπώθηκε από ένα φίλο του Πιερ Ντε Κουμπερτέν, ένα Δομινικανό ιερέα ονόματι Χένρι Ντίντον), αλλά ανήκει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αυτή που δεν έχει σχέση ούτε με τις αρπαχτές των εγχώριων και ξένων γραφειοκρατών του «Ολυμπισμού Α.Ε.».
Η εμπορική λογοκρισία που επιχείρησε το 2004 σ’ αυτόν τον τόπο μακροχρόνια θα αποδειχθεί χειρότερη από τα πυροτεχνήματα της προέδρου που έκαψαν τη Φιλοθέη. Είναι η χείριστη προσβολή που μπορούσε να γίνει στα ιδανικά που θέλουν να προωθήσουν αυτοί οι Αγώνες. Τα εμπορικά ήθη του κ. Ρογκ και της ακριβοπληρωμένης παρέας του δεν έχουν θέση σ’ αυτόν τον τόπο. Ούτε σε κανέναν άλλον. Το ολυμπιακό ιδεώδες δεν είναι «trademark». Είναι υπόθεση όλων μας. Δεν πρέπει να το χαρίσουμε, άσχετα αν η κ. Αγγελοπούλου και οι υπηρεσίες της θαρρούν πως ένα ολόκληρο έτος (το 2004) τους ανήκει. Ε, δεν της ανήκει. Ανήκει σε όλους μας και κανείς δεν θα μας το πάρει…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 20.8.2004