Οι πανελλήνιες εξετάσεις έχουν πάψει εδώ και πολλά χρόνια να εξετάζουν οτιδήποτε. Εχουν γίνει ένα σύστημα που απλώς βάζει ποσοστώσεις για να κόβεται η υπερβάλλουσα ζήτηση για θέσεις στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.
Είναι αστείο, αλλά ενώ η συζήτηση για την Παιδεία έχει επικεντρωθεί για το αν θα γίνουν ή όχι πρυτανικές εκλογές, στις εισαγωγικές εξετάσεις μεταφράζονται τα Νέα Ελληνικά σε Νέα Ελληνικά! Ποια άλλη απόδειξη κατάπτωσης της Παιδείας υπάρχει όταν για να διαβάσει Γεώργιο Σεφέρη ένα 18χρονο παιδί πρέπει να έχει γλωσσάρι με το οποίο θα εξηγούνται οι λέξεις «ψεγάδι», «παρωχημένος», «εξοβελιστεί», «ροπές», «υπόδικη», «ανδροειδούς», ακόμη και «περασμένων»; Ποιος ο λόγος να γίνονται εξετάσεις στα Νέα Ελληνικά όταν μαζί με το κείμενο δίνεται και η μετάφρασή του; Τι στην ευχή θα εξετάσουν όσοι δουν και βαθμολογήσουν τα γραπτά; Αν οι υποψήφιοι ξέρουν τον σύνδεσμο «και»;
Η μετάφραση της Νεοελληνικής για τους υποψήφιους φοιτητές κρύβει πίσω της μια απίστευτη προχειρότητα. Οπως έγινε και με τη λίστα φαρμάκων και με πολλές άλλες «μεταρρυθμίσεις», η κυβέρνηση έπεσε θύμα του προεκλογικού λαϊκισμού της. Αποφάσισε κάποια μέτρα, τα οποία θεωρούσε ανώδυνα, χωρίς να μετρήσει τις συνέπειες. Κι αυτά εκδικήθηκαν. Η φαρμακευτική δαπάνη, για παράδειγμα, ασφαλιστικών ταμείων και νοσοκομείων εκτοξεύτηκε και οι πανελλαδικές εξετάσεις γελοιοποιήθηκαν. Για να γεμίσουν οι κενές θέσεις στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Οσοι θυμούνται, ένα από τα μέτρα της κυβέρνησης ήταν να θεσπίσει τη βάση του «δέκα» για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση. Την πρώτη χρονιά έμειναν κενές θέσεις σε πολλά ιδρύματα, με αποτέλεσμα να υπάρξει πολιτικό κόστος. Ετσι διατήρησε τη βάση, αλλά άρχισε να ρίχνει το επίπεδο των εξετάσεων. Τελικό αποτέλεσμα η μετάφραση του… Σεφέρη.
Οι πανελλήνιες εξετάσεις έχουν πάψει εδώ και πολλά χρόνια να εξετάζουν οτιδήποτε. Εχουν γίνει ένα σύστημα που απλώς βάζει ποσοστώσεις για να κόβεται η υπερβάλλουσα ζήτηση για θέσεις στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Δεν μετρά γνώσεις και δεξιότητες, εξετάζει πόσο καλά απομνημόνευσαν κάποιοι υποψήφιοι συγκεκριμένα θέματα. Ο μόνος λόγος ύπαρξής τους είναι να λειτουργήσουν ως πρόσχημα για την απόρριψη ενός συγκεκριμένου αριθμού υποψηφίων. Εξ ου και τα λυσάρια…
Το πρόβλημα των εξετάσεων εισαγωγής των υποψηφίων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ μπορεί να λυθεί μόνο με τον τρόπο που πριν από μερικά χρόνια πρότειναν οι πρυτάνεις. Με την αποκέντρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ενα πρώτο και μικρό βήμα θα είναι να μεταφερθεί στα ΑΕΙ η επιλογή των φοιτητών που θα δεχθούν ανά έτος. Το υπουργείο θα πρέπει να περιοριστεί στη διεξαγωγή αδιάβλητων εισαγωγικών εξετάσεων. Ετσι κι αλλιώς το υπουργείο έχει μακρά εμπειρία σ’ αυτό. Κάθε πανεπιστημιακό τμήμα μπορεί να δέχεται φοιτητές οι οποίοι θα έχουν εξετασθεί σ’ ένα συνδυασμό μαθημάτων, μαθήματα που φυσικά θα έχει προσδιορίσει (και θα σταθμίζει) η σχολή. Κάθε υποψήφιος θα επιλέγει τα μαθήματα που θα δώσει αναλόγως των σχολών που στοχεύει. Το υπουργείο θα κάνει τις εξετάσεις και τα ΑΕΙ θα επιλέγουν από τους εξετασθέντες όποιους τους κάνουν. Ετσι, αν μη τι άλλο, θα γλιτώσουμε τις μεταφράσεις του Σεφέρη και την κάθε τρεις και λίγο αλλαγή του εξεταστικού συστήματος.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 21.5.2008
