Το νέο βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη «Θηλυκό πόκερ» επιχειρεί αν απαντήσει σε ένα προαιώνιο ερώτημα της Αριστεράς.
Κάθε βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη είναι εισαγωγή στο χάος. Οδηγεί τη σκέψη σε περίεργες ατραπούς. Δίνει εικόνες, ανοίγει θέματα για συζήτηση. Το τελευταίο του ασχολείται με δύο προσφιλή του από παλιά θέματα, «τη γυναίκα και το κράτος», θέματα που μόνο ο κ. Ανδρουλάκης μπορούσε να συνδέσει.
Σύμφωνα με τον πρόλογο, «Το θηλυκό πόκερ: Συμφέρον και συμπάθεια» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη) γεννήθηκε σε ένα ταξίδι στην Κίνα. Τότε που επιστρέφοντας με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο διάβασε έναν αφορισμό του Μίκη Θεοδωράκη (σε επιστολή που του ενεχείρισε ο τελευταίος): «Κομμουνισμός ίσον δίκαιη ανισότητα». Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς εννοούσε ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, αλλά στο υπό μορφήν διαλόγου βιβλίο ο κ. Ανδρουλάκης επιχειρεί να απαντήσει σε ένα εξίσου μεγάλο πονοκέφαλο της Αριστεράς. Πώς θα γίνει το κράτος παραγωγικό και πώς θα σταθεί στη δίνη των νέων προκλήσεων της παγκοσμιοποίησης. Αυτό το βαρύ φορτίο επωμίζεται το «Νέο Δημόσιο μάνατζμεντ» το οποίο μάλιστα «έχει θηλυκό χρώμα».
Ο 450 σελίδων διάλογος του Μίμη Ανδρουλάκη με τους (φανταστικούς;) συνομιλητές του αγγίζει κάθε πτυχή της σύγχρονης κοινωνικής προβληματικής. Παρά το γεγονός πως ο ίδιος επαίρεται ότι κατέχει τις λύσεις, αυτό σύμφωνα με τον αγαπημένο του μαθηματικό Κουρτ Γκέντελ είναι αδύνατο. Θα διέψευδε το «θεώρημα της μη πληρότητας».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 26.11.2006
