Οι δικαστικές αποφάσεις κρίνονται. Όχι όμως ελαφρά τη καρδία, και σαφέστατα όχι με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τη Δικαιοσύνη και τους δικαστές.
Αυτές είναι οι αρχές μου. Αν δεν σας αρέσουν έχω κι άλλες.
Γκρούτσο Μάρξ
Ο κ. Αβραάμ Λεσπέρογλου αθωώθηκε με πλειοψηφία μιας ψήφου. Ο συνήγορός του κ. Ιώάννης Ραχιώτης δήλωσε πως το «δικαστήριο έπραξε το αυτονόητο» και ότι «απόφαση είναι νίκη ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας». Υπερβάλλει, αλλά άποψη του είναι και γι’ αυτό σεβαστή. Αναρωτιέμαι όμως τι θα δήλωνε αν η απόφαση ήταν καταδικαστική με μία ψήφο διαφορά. Προφανώς αυτά που έγραψε η «Αυγή» του κ. Νίκου Κωνσταντόπουλου όταν αποφασίστηκε η προφυλάκισή του: «Καταπατούνται βασικές αξίες του νομικού μας πολιτισμού», ή μήπως χειρότερα;
Χθες επίσης βγήκε μια ακόμη απόφαση. Αυτή τη φορά από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. Αφορούσε τις γερμανικές αποζημιώσεις. Ο υποψήφιος υπερνομάρχης Αθήνα Πειραιά κ. Μανόλης Γλέζος δήλωσε για τους δικαστές ότι είναι «κατάπτυστοι, γελοίοι και ανίκανοι άνθρωποι». Και καλά! Ο κ. Γλέζος, έχει νιώσει την μπότα των Γερμανών κατακτητών στο πετσί του, τους έχει πολεμήσει και τον έχουν βασανίσει. Μπορεί να πει τρεις κουβέντες παραπάνω – γιατί ήταν «παραπάνω» οι επιθετικοί χαρακτηρισμοί που προσήψε στους δικαστές.
Το «Εθνικό Συμβούλιο για την Διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας» δεν έπρεπε να είναι τόσο σίγουρο για τον «ο γραικυλισμό των ελληνικών κυβερνήσεων που βρήκε απήχηση και στα δικαστήρια». Το επίθετο «γραικύλος» διακινείται τόσο πολύ (από ναούς μέχρι δικαστήρια) που έχει χάσει πια τη σημασία του.
Πολύ περισσότερο δεν θα έπρεπε να είναι σίγουρος ο πρώην Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Ιωάννης Σταμούλης που εκπροσωπούσε τους συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου: «Δεν χωρεί αμφιβολία», δήλωσε, «ότι η απόφαση, αντί να ληφθεί στο όνομα τους ελληνικού λαού, όπως επιβάλει το Σύνταγμα, δυστυχώς ελήφθη στο όνομα της Γερμανικής κυβέρνησης». Ο κ. Σταμούλης είναι συνήγορος υπεράσπισης και στην δίκη της «17 Νοέμβρη» που έρχεται. Αν είναι σίγουρος ότι το Ανώτατο Δικαστήριο λειτουργεί στο όνομα της Γερμανικής κυβέρνησης, τότε το εφετείο που θα κρίνει τους κατηγορούμενους ως τρομοκράτες πελάτες του στο όνομα ποίας κυβέρνησης και ποίων σκοπιμοτήτων θα εκδικάσει ;
Να μην παρεξηγηθούμε. Οι δικαστικές αποφάσεις κρίνονται. Όχι όμως ελαφρά τη καρδία, και σαφέστατα όχι με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τη Δικαιοσύνη και τους δικαστές. Στο κάτω-κάτω της γραφής έχουμε κουραστεί με τόσα επίθετα σ’ αυτή τη χώρα. Έφτασε ο καιρός να στρέψουμε την προσοχή μας στα ουσιαστικά…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 20.9.2002
