Κυρίαρχο αίτημα πλέον των οργανώσεων τους είναι η αποσαφήνιση του ρόλου της αστυνομίας σε μια σύγχρονη κοινωνία. Το ερώτημα, που από την μεταπολίτευση και μετά δεν έχει απαντηθεί, είναι απλό: «ποια αστυνομία θέλουμε;»
Παρά τις όποιες αντιρρήσεις υπάρχουν, και παρά τις υπερβολές που υπήρξαν στο παρελθόν, πρέπει να σημειώσουμε ότι το συνδικαλιστικό κίνημα των αστυνομικών άρχισε να επιδεικνύει μια αξιοπρόσεκτη ωριμότητα. Κυρίαρχο αίτημα πλέον των οργανώσεων τους είναι η αποσαφήνιση του ρόλου της αστυνομίας σε μια σύγχρονη κοινωνία. Το ερώτημα, που από την μεταπολίτευση και μετά δεν έχει απαντηθεί, είναι απλό: «ποια αστυνομία θέλουμε;» Η απάντηση είναι επιτακτική ανάγκη διότι η ΕΛ.ΑΣ. κατηγορείται και για το έλλειμμα αστυνόμευσης αλλά και για υπεραστυνόμευση. Πολλές φορές, ταυτόχρονα. Το αίτημα των συνδικαλιστικών οργανώσεων για μια σοβαρή συζήτηση στη Βουλή, δεν είναι απλώς δίκαιο. Είναι εξαιρετικά χρήσιμο για μια κοινωνία που θέλει δημοκρατία, ασφάλεια, και κοινωνική ειρήνη.
Από την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα θα παραχθούν και οι επιμέρους στρατηγικές για την δημόσια ασφάλεια. Όχι μόνο σε επίπεδο μεθόδων που χρησιμοποιεί ή δεν χρησιμοποιεί η ΕΛΑΣ. Κυρίως θα ξεκαθαριστεί η δουλειά του αστυνομικού. Σήμερα η χώρα μας έχει αναλογικά τον μεγαλύτερο αριθμό αστυνομικών στην Ευρώπη και αστυνομικό δεν βλέπει ο πολίτης.
Αυτό το φαινόμενο πολλάκις εξηγείται από το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός αστυνομικών χρησιμοποιείται για την φύλαξη υψηλών (ή δήθεν υψηλών προσώπων) αντί να περιπολεί στους δρόμους. Αυτό είναι πραγματικό, αλλά δεν είναι καν η το μισό της αλήθειας. Οι αστυνομικοί δεν γίνονται μόνο ορντίναντσες υψηλών προσώπων. Ολόκληρη η ΕΛΑΣ είναι μια ορντίναντσα της δημόσιας διοίκησης. Οποιαδήποτε παθογένεια παρουσιάζεται στο δημόσιο καλείται η Αστυνομία να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά. Χθεσινό παράδειγμα η έκδοση των διαβατηρίων. Αυριανό η έκδοση διπλωμάτων. Διαχρονικό: η ηχορύπανση, ο έλεγχος των λαϊκών, οι παραβάσεις νυχτερινών κέντρων, η διακίνηση δικαστικών εγγράφων κ.λπ.. Ενώ σε όλες τις χώρες του κόσμου αυτό είναι δουλειά άλλων υπηρεσιών του δημοσίου στην Ελλάδα φορτώνονται στην ΕΛΑΣ. Μέχρι και η φύλαξη των γηπέδων ποδοσφαίρου ήταν αρμοδιότητα της αστυνομίας.
Ας ακούσουμε λοιπόν τους αστυνομικούς. Είναι χρήσιμοι ακόμη και να υπενθυμίζουν αραχνιασμένες υποσχέσεις. Είναι εκπληκτικό, αλλά εκπεφρασμένη θέση όλων των κομμάτων είναι η κατάργηση του μοναδικού στον δυτικό κόσμο υπουργείου Δημόσιας Τάξης, αλλά κανείς δε το υλοποιεί. Μας το θύμισε κι αυτό η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων και ο ελληνικός λαός απλώς περιμένει την υλοποίηση μιας κοινά από τα κόμματα αποδεκτής πρότασης.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» στις 13.5.2007
