Για τα χθεσινά επεισόδια ευθύνονται κι όσοι τόσο καιρό επιχειρηματολογούν ότι η Ελλάς κρίνεται στα γήπεδα, ότι η κεφαλιά του κ. Χαριστέα είναι απόδειξη της «ανώτερης ελληνικής ψυχής», εκείνοι που ανέμειξαν την εθνική ρητορεία και το ποδόσφαιρο.
«Μικρής έκτασης επεισόδια έγιναν χθες βράδυ σε διάφορες περιοχές της χώρας…». Έτσι ξεκινούσαν χθες το πρωί τα κανάλια ως δεύτερη ή τρίτη είδηση τις βιαιοπραγίες κατά των Αλβανών σε δέκα και πλέον πόλεις που άφησαν πίσω τους ένα νεκρό και επτά τραυματίες. Και το ερώτημα είναι: τα μεγάλης έκτασης επεισόδια πως ακριβώς είναι; Τη ναζιστική «Νύχτα των Κρυστάλλων» (που δεν είχε νεκρούς) πως θα την χαρακτήριζαν; «Ελάχιστης έκτασης επεισόδια;»
Προσωπική παρένθεση: παρακολουθούσαμε το ματς στη Γαλλία όταν η Εθνική Ελλάδος κέρδισε την τρικολόρ υπερδύναμη του ποδοσφαίρου. Μέσα στο Παρίσι σηκώσαμε τις ελληνικές σημαίες και πανηγυρίσαμε για την αναπάντεχη νίκη. Ουδείς θεώρησε τους πανηγυρισμούς «πρόκληση» από τους φιλοξενούμενους Έλληνες. Δεν μας προπηλάκισε κανείς, δεν μας έβρισε κάνεις. Κάποιοι μάλιστα μας έδωσαν και συγχαρητήρια. Κλείνει η παρένθεση…
Έχει πολλές διαστάσεις η προχθεσινή «ελληνική νύχτα των κρυστάλλων». Η πρώτη είναι ο διάχυτος ρατσισμός απέναντι στους Αλβανούς. «Αυτοί που τρώνε ψωμί στην Ελλάδα» δεν έχουν δικαίωμα να νικήσουν στο ποδόσφαιρο πολλώ δε μάλλον να πανηγυρίσουν τη νίκη τους. Όπως είπε και ο ανεκδιήγητος Νομάρχης Θεσσαλονίκης «προκλήθηκε το φιλότιμο των Ελλήνων». Για ένα ματς; Έτσι χρίστηκε ο κ. Ψωμιάδης αυτόκλητος συνήγορος κάποιων εθνοχούλιγκαν αλητών που έγιναν και μαχαιροβγάλτες!
Δεν φταίνε μόνο εκείνοι που έκαναν τα επεισόδια προχθές το βράδυ απ’ άκρου εις άκρον της χώρας. Ούτε ο (κατά την ανακοίνωση της αστυνομίας) έχων ψυχολογικά προβλήματα κ. Παναγιώτης Κλάδης που βγήκε με το μαχαίρι για να καθαρίσει την «εθνική προσβολή» που υπέστημεν στα Τίρανα. Ευθύνονται κι εκείνοι που τόσο καιρό επιχειρηματολογούν ότι η Ελλάς κρίνεται στα γήπεδα, ότι η κεφαλιά του κ. Χαριστέα είναι απόδειξη της «ανώτερης ελληνικής ψυχής», εκείνοι που ανέμειξαν την εθνική ρητορεία και το ποδόσφαιρο. Στα χέρια των αδαών και των «εχόντων ψυχολογικά προβλήματα» αυτό το εκρηκτικό μίγμα παράγει τα χειρότερα. Μέχρι και φριχτά φονικά σαν εκείνο της Ζακύνθου.
Ένα μήνα μετά τους Ολυμπιακούς η «άλλη Ελλάδα», η Ελλάδα της κακομοιριάς της μιζέριας και του μίσους σήκωσε κεφάλι. Ναι είναι μειοψηφία αυτοί έκαναν τα επεισόδια. Όπως μειοψηφία ήταν εκείνοι που φώναζαν στους πανηγυρισμούς για το «Euro 2004» «δεν θα γίνει Έλληνας ποτέ…». Μειοψήφησαν κι εκείνοι που γιουχάιζαν τους αμερικανούς αθλητές στο ΟΑΚΚΑ, όπως μειοψηφία ήταν όσοι πετούσαν μπουκάλια στον τελικό του «ταε-κβο-ντο», όπως μειοψηφία ήταν εκείνοι που τραγουδούσαν τον ελληνικό εθνικό ύμνο όταν γινόταν η ανάκρουση του ιταλικού στον τελικό πόλο γυναικών. Μειοψηφία ήταν και όσοι ασχημονούσαν στα Τίρανα την ώρα που ακουγόταν ο ελληνικός Εθνικός Ύμνος, όπως μειοψηφία είναι και οι «Γκρίζοι Λύκοι» που έκαναν την χυδαία επίθεση κατά του Πατριαρχείου χθες. Όλες αυτές εθνικιστικές μειοψηφίες είναι που πρέπει όμως να καταδικαστούν ομόθυμα από την πλειοψηφία γιατί μπορούν να οδηγήσουν τις χώρες σε περιπέτειες.
Κάποιοι θα δικαιολογήσουν τα έκτροπα με την ιστορική φράση: «δεν είμαστε εμείς ρατσιστές, εκείνοι είναι Αλβανοί που πανηγύριζαν». Κάποιοι θα μεταθέσουν το βάρος στον υπαρκτό αλβανικό εθνικισμό που εξεφράσθη προχθές στο γήπεδο. Δεν είναι μόνο εθνικισμός. Είναι και κόμπλεξ κατωτερότητας κάποιων της γείτονος, όπως τέτοιο κόμπλεξ υπάρχει και στη χώρα μας απέναντι στις ΗΠΑ. Αυτοί όμως που θα κάνουν συγκρίσεις της Ελλάδος με την Αλβανία, μάλλον υποτιμούν την χώρα μας. Ελπίζαμε ότι από δω και πέρα το βλέμμα μας θα ήταν στους Γάλλους και τους Πορτογάλους που πανηγύρισαν μαζί μας τις νίκες επί των εθνικών τους ομάδων. Αυτοί που θα συμψηφίσουν τους δύο εθνικισμούς μάλλον προτιμούν την Ελλάδα βαλκανική χώρα της Ευρώπης, ενώ η Ελλάδα πορεύεται να γίνει ευρωπαϊκή χώρα των Βαλκανίων.
Υ.Γ. 1: Υπήρχε ένα πανό στις κερκίδες των Τιράνων. «Εδώ δεν είναι Πορτογαλία». Είχαν δίκιο. Ούτε εκεί ήταν Πορτογαλία, ούτε εδώ. Δυστυχώς…
Υ.Γ. 2: Ήταν χαριτωμένες οι ανακοινώσεις των κομμάτων για τους προπηλακισμούς και την δολοφονία ενός 22χρονου προχθές βράδυ. Απέπνεαν μεγαθυμία και απόσταση, λες κι αναφερόταν στην ισραηλινο-παλαιστινιακή διαμάχη. Για το φονικό δεν είπανε κουβέντα -ούτε καν συμπάθειας προς το θύμα. Το δε ΚΚΕ μοιάζει να το μελετάει ακόμη. Ο μόνος τρόπος για να αντιδράσει άμεσα ο Περισσός είναι να τους σφυρίξει κάποιος ότι συμμετείχαν κι αμερικανοί στους προπηλακισμούς…
Υ.Γ. 3: Εξαιρετικό το άρθρο του έλληνα υφυπουργού εξωτερικών κ. Γ. Βαλληνάκη στην αλβανική εφημερίδα «Κοριέρι» το περαμένο Σάββατο με τίτλο «Ας κάνουμε τον αγώνα μας, αγώνα πολιτισμού». Αξίζουν έπαινοι σε τέτοιες πρωτοβουλίες, μόνο που ήταν …λειψή. Το ίδιο άρθρο έπρεπε να δημοσιευτεί και στην Ελλάδα…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 6.9.2004
