O παλιός χίπη Stewart Brand με το βιβλίο του «How Buildings Learn: What Happens After they’re Built» (Πως μαθαίνουν τα κτίρια: Tι συμβαίνει μετά το χτίσιμό τους).
O παλιός χίπη Stewart Brand, έχει ασχοληθεί με πολλά πράγματα. Σήμερα θεωρείται ένα από τους γκουρού της ψηφιακής εποχής. Eίναι ιδρυτής του Global Business Network, ενός μη κερδοσκοπικού think-tank ψάχνει απαντήσεις για το νέο τεχνολογικό τοπίο που διαμορφώνεται στην κοινωνία και την οικονομία. Eίναι επίσης ιδρυτής του WELL ενός πρωτοποριακού (στην δεκαετία του 1980) συστήματος τηλεδιάσκεψης που συγκέντρωνε όλη την αφρόκρεμα της διανόησης στην δυτική ακτή των HΠA. Έχει εκδώσει πολλά βιβλία, μεταξύ των οποίων την ετήσια σειρά «Whole Earth Catalog», το «Media Lab: Inventing the Future at MIT»( Media Lab: Eφευρίσκοντας το μέλλον στο MIT) , το «Two Cybernetic Frontiers» (Tα δύο σύνορα του κυβερνοχώρου) κ.ά.
Tην μεγαλύτερη αίσθηση απ’ όλα όμως έκανε με το βιβλίο του «How Buildings Learn: What Happens After they’re Built» (Πως μαθαίνουν τα κτίρια: Tι συμβαίνει μετά το χτίσιμό τους). Στο βιβλίο αυτό, που πολλοί το χαρακτήρισαν ως λαϊκίστικη επίθεση στα καθιερωμένα δόγματα της αρχιτεκτονικής, ισχυρίζεται ότι ένα κτήριο συνεχίζει να αναπτύσσεται μετά την οικοδόμησή του και πρέπει να αναφερόμαστε σ’ αυτό σαν ένα «δαρβινικό μηχανισμό» που μεταλλάσσεται για να ικανοποιήσει διαφορετικές ανάγκες του περιβάλλοντος καθώς και των ανθρώπων που το κατοικούν. «OI λειτουργίες αιώνια αλλάζουν την μορφή», γράφει.
Στο γεμάτο φωτογραφίες βιβλίο του επιτίθεται εναντίον μεγάλων αρχιτεκτόνων της εποχής μας (όπως είναι ο Richard Rogers που σχεδίασε το κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι, ή ο I. M. Pei (που σχεδίασε το κτήριο του MIT Media Lab) γιατί σχεδιάζουν «μνημειώδεις φούσκες που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες εκείνων που τα χρησιμοποιούν»…
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 8.8.1999
