Ναι! Κάποιοι ιεράρχες πρέπει να κάνουν αγρυπνίες στις 8 και 9 Μαρτίου. Μπας και συχωρεθούν οι αμαρτίες των.
Δεν γνωρίζω τι είναι πιο ενοχλητικό. Τα σκάνδαλα αυτά καθαυτά ή τα ψεύδη των ιεραρχών για κουκουλώσουν τα σκάνδαλα. Κάθε λίγο και λιγάκι, κάθε φορά που κάποιος από το περιβάλλον του Αρχιεπισκόπου ομιλεί δημόσια, ένα νέο ψεύδος εκστομίζει. Όταν αποκαλύπτεται η αλήθεια, αρχίζουν οι δικαιολογίες του στιλ: «Εγώ δεν είπα ποτέ αυτό», «διαστρεβλώνουν τα λόγια μου», «εγώ εννοούσα το άλλο» και στο τέλος η κραυγή: «Χριστιανοί! Λύκοι στο ποίμνιο!»
Ψεύδονται δε και για τα μικρά και για τα μεγάλα. Έσχατο παράδειγμα ο πρώην Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Θεόκλητος Κουμαριανός. Ομιλεί στον συμπαθέστατο (τουλάχιστον στην αρχιεραρχία) κ. Νίκο Χατζηνικολάου σχετικά με τον πρωτοσύγκελό του κ. Αχίλλειο Σιώκα. Υπάρχει ένα μυστήριο σχετικά με την αποστράτευση του εν λόγω Αρχιμανδρίτη, ο οποίος έβγαλε τη στολή του μόνιμου επιλοχία και φόρεσε το ράσο. Ο κ. Θεόκλητος τον παρουσιάζει άριστο στρατιώτη που κάποια στιγμή «είδε το φως το αληθινόν» κι αποφάσισε να φορέσει το σχήμα. «Έφυγε από το στρατό μετ’ επαίνων…», είπε στη συνέντευξη στον «Alpha».
Μόνο που η αλήθεια είναι άλλη και χρειάστηκε, για μια ακόμη φορά, η δημοσιογραφική έρευνα για να αποκαλυφθεί. Σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα της ταξιαρχίας Πεζοναυτών, όταν το 1990 κρίθηκε η αποστράτευσή του, ο εν λόγω μόνιμος «υπαξιωματικός τελευταία (Σ.Σ.: ας την κρατήσουμε αυτή τη λέξη), διακατέχεται από εντονότατο θρησκευτικό συναίσθημα και έχει προσανατολιστεί στην κατεύθυνση της εκκλησιαστικής χειροτονίας, πράγμα που έχει κάνει την απόδοσή του να είναι στα πλαίσια του αρνητικού με φθίνουσα συνεχώς τάση… Η παρουσία του στο στράτευμα καθίσταται προβληματική αν όχι αρνητική… είναι ζημιογόνος. Προτείνω, ως εκ τούτων, την έξοδό του από το στράτευμα καθόσον η παρουσία του σ’ αυτό κρίνεται τελείως αντιπαραγωγική»».
Άρα μόνο μετ’ επαίνων δεν έφυγε ο Αρχιμανδρίτης Αχίλλειος Σιώκας από το στράτευμα. Αντιθέτως: οι αναφορές των ανωτέρων του ήταν σχηματικά «ας πάει να γίνει παπάς διότι ως υπαξιωματικός είναι ζημιογόνος, αντιπαραγωγικός κ.λπ.».
«Ένα μικρό ψεματάκι ήταν» θα σκεφθούν πολλοί. Ας συμφωνήσουμε, αλλά οι Δέκα Εντολές δεν αναγράφουν «ου ψευδομαρτυρήσεις, εκτός αν πρόκειται για ψευδομαρτυρία μικρή». Δεύτερον: αν με τόση ευκολία λέγονται τα μικρά ψέματα τι γίνεται με τα μεγάλα, εκεί όπου διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα; Πιθανότατα ο κ. Θεόκλητος θα ισχυριστεί πως δεν γνώριζε ότι ο πρωτοσύγκελός του έφυγε «άνευ επαίνων» από το στράτευμα. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν μπορούσε επίσης να ξέρει ότι έφυγε «μετ’ επαίνων».
Δεν είναι το ψεύδος αυτό καθαυτό τόσο ενοχλητικό. Είναι η νοοτροπία ότι μπορούμε να πούμε όσα ψέματα θέλουμε και ο λαός θα μας πιστεύει τυφλά. Μπορούμε να του λέμε ιστορίες για δράκους και σκοτεινά κέντρα, παραμύθια για νεράιδες και δεσποτάδες, μέχρι και την «Κοκκινοσκουφίτσα» και να μην τρέχει τίποτε.
Είναι ενοχλητική η αίσθηση ότι όταν κάποιοι αρχιερείς αναφέρονται στο «ποίμνιόν» τους κυριολεκτούν, ότι δηλαδή θεωρούν τους πιστούς απλά πρόβατα, άλογα όντα που σύρονται πίσω από κάθε κουβέντα που εκστομίζουν. Είτε αυτή είναι αληθής ή όχι, είτε είναι λογική είτε παράλογη. Είναι εξοργιστική η πεποίθησή τους ότι κάθε φορά που θα συλλαμβάνονται ψευδόμενοι, θα πείθουν τους πιστούς ότι κινδυνεύει η Ορθοδοξία, η Πατρίς και μπορεί και ο πλανήτης ολόκληρος.
Αγρυπνίες για τις 8 και 9 Μαρτίου εξήγγειλε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος. Να τις κάνει. Μπας κι έτσι συχωρεθούν οι αμαρτίες τόσων και τόσων ιεραρχών…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 3.3.2005
